AARTSBISSCHOP LEONARD TREKT ZICH NA EMERITAAT TERUG IN ZIJN PRIESTERFRATERNITEIT

KerkNet
April 21, 2015

http://www.kerknet.be/actua/nieuws_detail.php?nieuwsID=131218

[Andre-Joseph Leonard, archbishop of Malines-Brussels, will settle after retirement with his Fratrnite des Saints Apotres.]

ANTWERPEN (KerkNet/Tertio) – Mgr. André-Joseph Léonard, de aartsbisschop van Mechelen-Brussel, zal zich na zijn emeritaat vestigen in zijn ‘Fraternité des Saints Apôtres’. Hij maakt dat bekend in een gesprek met het weekblad 'Tertio'. André-Joseph Léonard werd op 6 mei 1940 geboren in Jambes (Namen). Op woensdag 6 mei wordt hij 75 jaar en neemt dan ambtshalve ontslag als aartsbisschop.

Eerder kondigde mgr. Léonard aan dat hij bij die gelegenheid aan paus Franciscus zal vragen om een opvolger te benoemen en dat hij zich na zijn emeritaat graag wil vestigen in een bedevaartsoord in België of Frankrijk. “Ik kan er biecht horen, preken en conferenties geven, wat lezen en schrijven.” In 'Tertio' bekent hij tegelijk een andere idee te koesteren. “Met de toestemming van mijn opvolger zou ik eerst een tijdje in de oude abdij van Marche-les-Dames willen wonen in de door mij opgerichte ‘Fraternité des Saints Apôtres’. Ik wil er bekwame mensen vormen die na mij de verantwoordelijkheid over die priesteropleiding kunnen opnemen.”

De priesterfraterniteit is geïnspireerd door de Franse priester Michel-Marie Zanotti-Sorkine. De fraterniteit werd op 7 april 2013 door mgr. Léonard erkend. De gemeenschap telt vijftien seminaristen, twee diakens en vier priesters. Mgr. Léonard: "Zowel in Namen als in Mechelen-Brussel was en is het als bisschop mijn grootste vreugde elk jaar gemiddeld vijf priesters te wijden. Na al die jaren zijn dat er in totaal meer dan honderd. Bijzonder waren bovendien de wijdingen van hulpbisschoppen: in 2004 die van Pierre Warin in Namen en in 2011 met Leon Lemmens, Jean Kockerols en Jean-Luc Hudsyn meteen drie voor het aartsbisdom.”

“Mijn periode als aartsbisschop werd overschaduwd door de pedofiliecrisis. Ik was nog niet lang aangesteld toen het ontslag van Roger Vangheluwe ons trof als een donderslag bij heldere hemel. Dat een door velen gewaardeerde confrater dat op zijn geweten had, bezorgde onze Kerk een gigantisch moment van schaamte en verdriet. Ik denk dat we met de arbitragecommissie en de opvangpunten een zinvolle aanpak gevonden hebben. We hebben veel geleerd uit dit proces en zouden de zaken vandaag beslist anders aanpakken dan decennia geleden. Helaas is veel kwaad geschied.”