Commissie Seksueel Misbruik: 'Onrecht Uit Het Verleden Omzetten in Recht Voor De Toekomst'

The Kerknet
May 15, 2013

http://www.kerknet.be/actua/nieuws_detail.php?nieuwsID=114840

Van links naar rechts: mgr. Guy Harpigny, Tine Van Belle, Manu Keirse en mgr. Johan Bonny

Veel persbelangstelling op de persconferentie van de Commissie Preventie Seksueel Misbruik

Jaarverslag 2012 over de kerkelijke opvangpunten voor seksueel misbruik voorgesteld

BRUSSEL (KerkNet) – “We hopen dat de lessen uit het verleden zo diep zijn doorgedrongen dat bij iedereen in de Kerk een verscherpte waakzaamheid is ontstaan tegenover de eerste tekenen van onheuse machtsuitoefening en seksueel grensoverschrijdend gedrag.” Op die manier besloot prof. dr. Manu Keirse, voorzitter van de ‘Interdiocesane Commissie voor Preventie van Seksueel Misbruik van Jongeren in Pastorale Relaties’ zijn samenvatting van het ‘Jaarrapport 2012 van de kerkelijke opvangpunten voor seksueel misbruik van minderjarigen in een pastorale relatie. Het rapport werd vanmiddag onder grote persbelangstelling voorgesteld in het Interdiocesaan Centrum in de Guimardstraat in Brussel. “Het verleden ongedaan maken is niet mogelijk. De bisschoppen en hogere oversten willen hun verantwoordelijkheid opnemen tegenover het onrecht dat in het verleden aan kinderen en jongeren werd aangedaan en in dialoog met de slachtoffers zoeken naar de beste manier om hen bij te staan.”

Prof. Keirse werd op de persconferentie geflankeerd door de Antwerpse bisschop Johan Bonny en bisschop Guy Harpigny van Doornik, de Nederlands- en Franstalige bisschoppen referent, en door Tine Van Belle, de coördinatrice van het opvangpunt van het bisdom Brugge.

6 krachtlijnen – 7 structurele maatregelen

In januari 2012 publiceerden bisschoppen en hogere oversten de beleidsbrochure ‘Verborgen verdriet’. Die bevat 6 krachtlijnen: de kant kiezen van het slachtoffer, de stilte doorbreken, erkenning en herstel van het leed dat hen is aangedaan, het slachtoffer bepaalt de vorm van herstel, daders krijgen een rechtmatige aanpak en preventie is een must. Om deze krachtlijnen in de praktijk om te zetten, werden er ook 7 structurele maatregelen genomen: een netwerk van tien opvangpunten (1 voor elk van de 8 bisdommen, 1 voor de Franstalige en 1voor de Nederlandstalige congregaties), een centraal infopunt, mogelijkheid tot verwijzing voor bemiddeling bij neutrale en onafhankelijke instanties gecontroleerd door Justitie, arbitrage buiten de structuren van de Kerk, oprichting van de ‘Stichting Dignity’ (moet ervoor zorgen dat de afgesproken vergoedingen aan slachtoffers worden uitbetaald en de afspraken nagekomen), verwijzing naar de normale rechtsgang voor niet-verjaarde feiten en de oprichting van een Interdiocesane Commissie voor de Bescherming van Kinderen en Jongeren met een zestal opdrachten.

Opvangpunten binnen de Kerk

Tine van Belle lichtte de werking van de kerkelijke opvangpunten toe. Bij de 10 opvangpunten kan iedereen terecht die recent of in het verleden slachtoffer, getuige, dader of verdachte was van seksueel misbruik of grensoverschrijdend seksueel gedrag. Laagdrempeligheid, vertrouwelijkheid en veiligheid zijn belangrijke werkingsprincipes. De opvangpunten bieden een eerste opvang, geven advies en eventueel hulp op psychologisch, sociaal en juridisch vlak, rekening houdend met de verwachtingen van de melder. Er is ook aandacht voor de personen uit de omgeving van het slachtoffer of van de dader die door het misbruik hulp nodig hebben.

Als het gaat om niet-verjaarde feiten moedigt het opvangpunt het slachtoffer altijd aan om die te melden bij politie of de gerechtelijke instanties en begeleidt hem daarbij. Als het slachtoffer dat vraagt, zorgt het opvangpunt voor een gesprek tussen het slachtoffer en de dader of zijn overste. Het oriënteert naar externe hulpverlening en motiveert de melder altijd om de feiten te rapporteren aan de overste van de vermeende dader (bisschop, religieuze overste, directie van school of instelling). Er kan ook een geldelijke tegemoetkoming worden uitbetaald als dit het herstel kan bevorderen.

Elke melding bij en elke regeling via het opvangpunt wordt volledig geregistreerd. De bisschop of overste ontvangt een volledig eindverslag met het oog op de nodige maatregelen.

Er wordt jaarlijks een rapport opgemaakt van alle meldingen bij de 10 opvangpunten en het gevolg dat eraan werd gegeven. En vanmiddag werd dus het eerste verslag publiek gemaakt. Het bevat uitgewerkte gegevens over onder meer het aantal aanmeldingen, informatie over de melder en of slachtoffer en de dader, de aard van de feiten en de context waarin ze zich hebben voorgedaan, de aard van de door de melder gewenste herstelmaatregelen, de uitkomst van de interventie en de eventuele financiële tegemoetkoming.

Preventie

Naast de opvangpunten hebben bisschoppen en oversten ook een ‘Interdiocesane Commissie voor Preventie van Seksueel Misbruik van Jongeren in Pastorale Relaties’ opgericht. Maken deel ervan uit: verantwoordelijken van de bisschoppenconferentie en de hogere oversten van religieuze congregaties en orden, leidinggevenden uit het onderwijs, het welzijnswerk en de jeugdpastoraal, wetenschappers en vertegenwoordigers van de opvangpunten, onder voorzitterschap van prof. dr. Manu Keirse, emeritus hoogleraar van de faculteit Geneeskunde van de KU Leuven. De commissie werkt op dit ogenblik onder meer aan een gedragscode voor respectvolle omgang met kinderen en jongeren en aan informatiebrochures voor kinderen en jongeren én hun ouders om eerste tekenen van grensoverschrijdend gedrag te leren zien en er op een adequate wijze mee om te gaan.