"Bezittingen Van Martin Sinds 2001 in Klooster Malonne"
De Morgen
Michelle Martin staat sinds het begin van deze eeuw in contact met de Arme Klaren van Malonne. Dat zegt een van haar neven in het magazine Paris Match. Zo bezochten de zusters haar in de gevangenis. Bovendien werden meubels en andere spullen die ze bij de erfenis van haar moeder kreeg, in 2001 naar het klooster gebracht, aldus het familielid van Dutroux' ex. "Ik ben goed geplaatst om te weten dat de contacten tussen Michelle en de Arme Klaren oud zijn", zegt de neef. "Bij de dood van haar moeder, in januari 2000, vroeg Michelle me de erfenis te regelen. Het gebouw liet ze aan haar kinderen. Maar een aantal meubels, huishoudtoestellen en andere spullen zijn in haar bezit gebleven. Een jaar na het overlijden van mijn tante (...), heb ik de spullen naar het klooster van Malonne gebracht. Michelle had me daarvoor het adres gegeven", zegt de neef. Gevulde bestelwagen "Dit speelde zich af in 2001, dus ruim voor de start van het assisenproces in Aarlen (2004). Michelle zei me dat ze morele steun kreeg van de zusters die haar in de gevangenis bezochten. Ik kwam in het klooster aan met een gevulde bestelwagen. Ze vroegen me alles naar een zolder te brengen." Eind juli ontkenden de Arme Klaren nog de "geruchten" over de komst van Martin. Drie dagen later luidde het in een communique dat ze lang nagedacht hebben over de komst van Martin. In 2011 werd de opvang van Martin aangekaart door haar advocaten nadat een Frans klooster weigerde haar op te vangen, klonk het. Verstikt door moeder Michelle Martin werd tijdens haar jeugd "verstikt" door de "psychologische druk" van haar moeder, getuigt de neef verder. Ze kende "niet veel van het leven toe ze in de klauwen van Dutroux terechtkwam". Ze veranderde van "gemanipuleerde" in "manipulator", getuigt de neef. Toen ze in 1992 de gevangenis verliet na een eerste celstraf voor ontvoering en opsluiting, als medeplichtige van haar man, "leek ze volledig van de realiteit afgesneden, zonder enig besef van de ernst van de feiten die ze gepleegd had". "Ze grapte, ze lachte. Het was duidelijk iets waarover ze zich geen zorgen maakte." Geen berouw Nadat ze in 1996 opgepakt werd, "heb ik geen enkel woord van medeleven voor de slachtoffers gehoord", aldus de neef. "Geen tranen, tenzij voor zichzelf. En zeker geen zelfkritiek. In haar gedachtengang was zij het slachtoffer (...) Toen heb ik niet met een ontwrichte en kwetsbare vrouw gesproken die volledig de kluts kwijt was. In tegendeel, de Michelle van na 1996 leek me vastberaden bij de methodische aanpak van haar verdediging: het blijven herhalen dat ze niet verantwoordelijk is voor de gruweldaden (...) Ze voelde zich niet schuldig." Sinds het proces van 2004 in Aarlen heeft de neef geen contact meer met Martin. Hij wil de deur niet volledig sluiten, maar Martin moet eerst de ernst van haar daden beseffen en spijt betuigen. "Ik eis vooral dat ze eindelijk de waarheid zegt."
Vader van Eefje Jean Lambrecks, de vader van Eefje, heeft gisteren ontgoocheld gereageerd op het bericht dat de Arme Klaren van Malonne bij hun beslissing blijven om Michelle Martin, de ex-vrouw van Marc Dutroux, een tweede kans te geven. "Ik zal er alles aan blijven doen opdat ze niet vervroegd vrijkomt. Martin moet haar volledige straf uitzitten", zei Lambrecks vandaag. "Welke stappen we kunnen ondernemen, ga ik overleggen en bekijken met mijn advocaat. Hier in Belgie lijkt het alsof men sneller beboet wordt voor dronken of te snel rijden dan voor een moord", aldus Jean Lambrecks. "Dit is verwerpelijk. Eerst was ik heel tevreden toen ik na het bezoek van Paul Marchal hoorde dat ze hun beslissing opnieuw in overweging zouden nemen, maar uiteindelijk is er niets veranderd. Ik vermoed dat hier meer achter zit", zo reageerde hij op de beslissing van de kloosterzusters. "Ik weet niet wie of wat er achter zit, maar ik meen dat het van hogerhand moet komen." Lambrecks kreeg op 31 juli een brief van de zusters waarin stond dat ze Martin een tweede kans willen geven.
|
.
Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution.