Bisschoppen Vlogen Met Spijt Meteen Uit De Bocht, The Trouw, January 1, 2012

Bisschoppen Vlogen Met "Spijt" Meteen Uit De Bocht

The Trouw
January 1, 2012

http://www.trouw.nl/tr/nl/4328/Opinie/article/detail/3099461/2012/01/01/Bisschoppen-vlogen-met-spijt-meteen-uit-de-bocht.dhtml

Kerkleiders zijn er niet klaar voor om misbruikonheil het hoofd te bieden. Hun woorden zijn als een schild waar niets door komt.

Eigenlijk ging het in de eerste alinea al mis. De bisschopen openden hun brief over seksueel misbruik met de zinsnede 'kwetsbaar en klein is God bij ons gekomen, zo klinkt het in de eerste prefatie van de Advent'. Ze spraken ook over Maria en Jozef, 'bij wie Jezus veilig en geborgen is, ook tijdens de angstige en onzekere dagen in de kindertijd'. Zo vlogen de bisschoppen meteen helemaal uit de bocht.

Eigenaardig is, ook nu de brief er al wat langer ligt, hoe ze met geloofswoorden openden. Met woorden als 'Hemelse Vader' en het 'Kind van Bethlehem'. Dat wekte de indruk dat deze woorden nodig waren om de toon te zetten voor het vervolg. Maar geloofswoorden zijn weerbarstige woorden. Je moet ze met fiducie en compassie aanreiken.

De woorden van de dertien bisschoppen wekten bij mij eerder wrevel op. Ze wilden de lezer en toehoorder voor zich winnen, om het vertrouwen te verkrijgen in een gemeenschappelijk begrijpen. Maar zij spraken me niet aan.

Daar kwam nog iets bij. De bisschoppen maakten de keuze om met theologie en geloof te beginnen. Alsof ze houvast zochten in de theologie. Ze stonden niet met lege handen. Ze waren niet volkomen van hun stuk gebracht.

De bisschoppen hebben in hun brief de zeggingskracht van theologie overschat. Met theologische woorden droegen ze een schild voor zich uit. Het schild van hun leer en opvattingen is sterk en dik. Er gaat niets door; niet van binnen naar buiten en niet omgekeerd. De werelden van de slachtoffers en de bisschoppen raken elkaar (bijna) niet.

In de voorleesbrief spraken de bisschoppen niet vanuit een ontzetting of ontreddering. 'Wij veroordelen het ten zeerste en het spijt ons uit de grond van ons hart', las ik. 'We willen als kerk het leed erkennen. Dat dit binnen de Kerk kon gebeuren, is verschrikkelijk. We veroordelen het ten zeerste en het spijt ons uit de grond van ons hart'. Zijn dat woorden van ontzetting?

De bisschoppen zouden als leiders in de rk kerk op andere manieren moeten reageren. Trouw suggereerde al een 'boeteviering als gebaar' (20 december) . Ik heb nog meer suggesties. De bisschoppen kunnen ontslag aanvragen; ze kunnen een vervolgcommissie instellen. Nog een brief schrijven. Maar er stokt iets.

Dan spreek ik hen zelf aan. Bisschoppen, u hoeft uw rug niet te rechten. U hoeft niet over te gaan tot de orde van de dag. U wordt geconfronteerd met een grote schande in de katholieke kerk. U kunt er helemaal niet klaar voor zijn om dit onheil het hoofd te bieden.

Leg uw werk tijdelijk neer. Tref maatregelen die slachtoffers verder helpen. Ga een tijdje in staking. Draag de dagelijkse leiding van de kerk over aan andere mannen, aan vrouwen, aan pastoors en pastores.

Schuldgevoelens en hartverscheurende gevoelens zullen u meesleuren en overweldigen. En hopelijk komen er daarna plaatsen en momenten om opnieuw te ademen. Misschien zullen we volgend jaar met Kerst horen roepen: 'En het geschiedde...' Dan weet iedereen: dit is Kerstmis. Nu gebeurt er iets ongehoords.