BishopAccountability.org
	De Kerk Moet Met Gebogen Hoofd Staan Friesch Dagblad December 20, 2011 http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=57673 Priesters en anderen in de Rooms-Katholieke Kerk hebben duizenden kinderen voor het leven beschadigd. Het rapport van de commissie-Deetman heeft tot in detail beschreven wat er is gebeurd, wie erbij betrokken waren, wat de tactiek was van daders en hun meerderen om weg te kijken van het gebeurde en de slachtoffers in de steek lieten. Het rapport is een grote aanklacht tegen de samenleving waarin seksueel misbruik op zo’n schaal en gedurende zo’n lange tijd kon plaatsvinden en tegen de kerk in het bijzonder. Het drama beperkt zich niet tot binnen de muren van kerk en kostschool; de komende maanden zal blijken hoe in bijvoorbeeld overheidsinstellingen waar kinderen verbleven, zich soortgelijke taferelen hebben afgespeeld. En wellicht: afspelen. Inderdaad, dat laatste: steeds weer duiken berichten op van daders van seksueel misbruik: thuis, in het zwembad, op de sportvereniging en zelfs in de crèche. De berichten over misbruik in de kerk maken des te meer indruk omdat de kerk zo’n andere boodschap heeft dan wereldlijke instellingen. Tegelijkertijd: ook een overheidsinstelling, een (sport)vereniging of een crèche heeft normen die iedere vorm van misbruik uitsluiten. De verontwaardiging over personen in de kerk is terecht, maar die jegens mensen in andere instellingen moet niet minder groot zijn. Het misbruikschandaal in de kerk is vooral een kwestie van personen. Niet ‘de kerk’ heeft de wandaden gepleegd, maar concrete mensen in die kerk. Tegelijkertijd: de kerk als organisatie heeft schromelijk gefaald: te vaak en te lang is door meerderen weg gekeken. Het zelfreinigend vermogen van de kerk heeft zeer ernstig tekort geschoten. In de reacties op het rapport stellen slachtoffers hoge eisen aan vertegenwoordigers van de kerk. Ze vragen begrip, erkenning, en ‘nog veel meer’. En het is de vraag of er ooit genoeg kan worden gezegd en gedaan. De aartsbisschop heeft erkend dat de kerk in haar reacties op het rapport te weinig invoelend is geweest. Die erkenning is terecht; vertegenwoordigers van de kerk en kerkelijke instellingen reageerden vooral bestuurlijk. De kerk heeft een dikker woordenboek dan het bestuur van de sportvereniging. In dat dikkere deel gaat het over schuld en schuldbelijdenis, over vergeving vragen en over gerechtigheid. De kerk is niet meer in de positie om die woorden te prediken, ze moet die léven. De belangrijkste positie van de kerk is de staat van beschuldiging én - in haar eigen woorden - de staat van het zondaar-zijn. De bisschoppen doen er goed aan een herderlijk schrijven te maken waarin nu eens niet het kerkvolk of de samenleving wordt aangesproken, maar waarin de herders over zichzelf schrijven: hoe priesters en anderen in de kerk de schapen niet hebben beschermd. En over hoe de kerk in de diversiteit van haar geledingen niet heeft gezorgd voor zekeringen die helpen om mensen te beschermen, terwijl de kerk op het punt van (afwijkingen van) de leer een effectieve organisatie is. Zo’n herderlijk schrijven gaat niet alleen over bestuur, maar vooral over schuld jegens mensen, ook als die in staat zijn tot vergeving. De kerk heeft op dit punt niets meer te verkondigen, maar alleen het hoofd te buigen. Voor mensen en voor God.
Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution.