Aartsbisschop Léonard Dekte Zelf Kindermisbruik Toe, De Morgen, December 7, 2011

Aartsbisschop Léonard Dekte Zelf Kindermisbruik Toe

De Morgen
December 7, 2011

http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Binnenland/article/detail/1099328/2010/04/29/Aartsbisschop-Leonard-dekte-zelf-kindermisbruik-toe.dhtml#

Léonard betaalde slachtoffer om te zwijgen

Joëlle Devillet, misbruikt vanaf zijn vijftiende

Aartsbisschop Léonard dekte zelf jarenlang kindermisbruik toe. Léonard liet een pedofiele priester begaan en betaalde het slachtoffer om te zwijgen. Dat wordt bevestigd door documenten die de krant De Morgen vandaag publiceert.

In zijn flatje in Sint-Gillis deelt Joël Devillet zijn leven met een hond en twee papegaaien. Hij heeft geen relatie. Hij heeft er nooit één gehad en acht zich er ook niet toe in staat. "Kinderen zal ik nooit hebben", zegt hij. "Ik vertoon me ook niet meer in Aubange, mijn geboortedorp. Men zegt daar dingen als: 'Mensen die zoiets hebben meegemaakt, worden later zelf ook dader.' Daarom woon ik hier, anoniem, in de drukte van Brussel. Ik weet niet of het waar is wat ze zeggen. Dat als ik vader zou worden, dat ik dan zou worden zoals zij. Het idee alleen doet me blokkeren. Het maakt me bang van mezelf."

Gefascineerd door de kerk
In Aubange, diep in de provincie Luxemburg, raakt de kleine Joël vanaf zijn achtste gefascineerd door de Kerk. Zijn vader raakte invalide na een ongeval en stortte zich in de drank. De jongen voelt zich verstoten en wordt misdienaar en koorknaap in de parochie Notre Dame du Rosaire. Hij droomt ervan om zelf ooit priester te worden en kan het goed vinden met de pastoor, een soort tweede vader. In 1987 wordt de oude pastoor geveld door kanker en komt er een nieuwe, veel jongere. De in 1960 geboren Gilbert Hubermont weet zich bij de jeugd in Aubange in geen tijd zeer populair te maken. Hij is een van de eersten in het dorp met een Nintendo. Op woensdagnamiddag verdringen Joël en zijn vriendjes elkaar in het salon van de pastorij om elkaars scores te verbeteren.

Requisitoir
Hoe het ene spel uitmondt in het andere staat 15 jaar later beschreven in een requisitoir ter doorverwijzing van Hubermont naar de correctionele rechtbank te Aarlen. 'Verkrachting', 'veelvuldige seksuele penetratie', 'met als verzwarende omstandigheid dat hij een gezag uitoefende op het slachtoffer'. Het strafdossier situeert de feiten tussen 1987 en 1991. Het maakt melding van bijna wekelijks seksueel misbruik. "Hij ging week na week een stap verder", zegt Devillet. "Het begon met strelingen. Protesteerde ik, dan zei hij 'Laisse-toi faire!' Op zo'n gebiedende toon: laat je doen."

Naar de bisschop ermee
Devillet was zeventien toen hij voor het eerst hulp ging zoeken, in eerste instantie binnen de Kerk. "Ik was jong, naïef en vooral diepgelovig", zucht hij. "Ik wou geen schandaal, ik wou enkel dat het stopte, dat iemand tegen hem zei: dat mag niet. Ik heb er in 1990 een eerste keer over gesproken met monseigneur Musty (de toenmalige Naamse hulpbisschop Jean-Baptiste Musty, DDC). Die luisterde wel, maar heeft nooit wat ondernomen. Toen een jaar later André Léonard benoemd werd tot bisschop van Namen (waar ook de provincie Luxemburg onder valt, DDC) heb ik ook hem aangeschreven.

Hard studeren
Hij kende Gilbert Hubermont goed, want die was pas enkele jaren daarvoor was afgestudeerd aan het groot seminarie in Namen. Nog in 1991 bracht Léonard als nieuwe bisschop een bezoek aan Aubange. Ik heb hem toen gedurende een kwartier apart gesproken, in zijn auto, voor de kerk. Ik vertelde hem wat de pastoor had gedaan. Hij luisterde, en zei verder niets. Het gesprek ging verder over mijn voornemen om zelf ook priester te worden. 'Dan moet je hard studeren', zei hij. Hij beloofde dat hij voor mij zou bidden."

Smeekbedes
Pastoor Hubermont is in 1990 overgeplaatst naar een andere parochie - die van Flawinne, bij Namen - maar blijft zijn kleine vriend in Aubange bestoken met briefjes en smeekbedes om eens op bezoek te komen, wat Devillet af en toe ook doet. "Elke keer weer zei hij vooraf dat het er hem om ging alles eens uit te praten", zegt hij. "Een goed gesprek. Het eindigde elke keer met mijn hoofd tussen zijn benen." (douglas de coninck / marijke libert)