Limburgs Dagblad
October 10, 2011
http://red.mgl.nl/tussenkerkengeloof/pivot/entry.php?id=715
 |
De liederlijke levenswandel van wijlen deken Joep Haffmans van Gulpen wordt breed uitgemeten in het boek 'In Gods naam'. Vanavond is de boekpresentatie.
Auteurs schrijven gedachten op die deken gehad zou kunnen hebben
RECENSIE Auteurs kruipen in 'In Gods naam' in de huid van oud-bisschop Jo Gijsen en pastoor Gerard Hover door Annelies Hendrikx
Het is juni 2006 als de omstreden pastoor-deken Joep Haffmans van de St. Petrusparochie in Gulpen met ziekteverlof gaat. Gelijktijdig komt bij deze krant de tip binnen dat tegen de parochieherder aangifte is gedaan en dat hij onder meer wordt beschuldigd van verduistering, bedreiging en het hebben van seksuele relaties met meerdere vrouwen. Het is het begin van een reeks onthullingen die als 'affaire Haffmans' de rooms-katholieke kerk in Limburg schande brengt.
Justitie start een strafrechtelijk onderzoek en verdenkt Haffmans ervan zo'n 1,8 miljoen aan armengelden te hebben verduisterd. Haffmans voorkomt gedwongen ontslag door de eer aan zichzelf te houden en in de maanden die volgen komt ook het bisdom zwaar onder vuur te liggen. Aan het onderzoek naar de ex-deken komt een abrupt einde als hij eind juli 2007 plotseling overlijdt. Maar tot op de dag van vandaag woedt de juridische strijd voort, omdat Haffmans' voormalige vriendin Elvira het bisdom aansprakelijk stelt voor het leed dat haar is aangedaan.
In het boek In Gods naam reconstrueren de journalisten Henk Langenberg en Maarten van Laarhoven het losbandige leven van Joep Haffmans en andere kerkelijke leiders die van zijn geld zouden hebben geprofiteerd. De auteurs verplaatsen zich in hun boek meermaals in de personages die ze beschrijven. Ze kruipen in de huid van oud-bisschop Jo Gijsen, en van Gerard Hover, tot op vandaag pastoor in de Matthiasparochie in Maastricht. Gijsen werd in een BMW 520, versierd met het bisschoppelijk wapen van Roermond, veelvuldig in Gulpen gespot en de 'innige verstandhouding' tussen Gijsen en Haffmans wordt beschreven. "Ze gingen toch samen naar de sauna?", zegt een Gulpense oud-rechter in het boek.
Haffmans zou de oogappel zijn van Gijsen, waarmee ook verklaard is waarom de rechtlijnige bisschop hem – tegen vele adviezen in - in juli 1974 tot priester wijdde.
De Maastrichtse pastoor Hover zou volop mee hebben geprofiteerd van het geld van het Armbestuur, al ontkent hij dat zelf met klem. Hij zou jaarlijks een toelage van vijfduizend gulden hebben gekregen van Haffmans voor het schrijven van brieven. Hover is de enige die bereid blijkt de schrijvers te ontvangen. Het bisdom gaat niet in op verzoeken om een onderhoud en ook Gijsen geeft niet thuis.
Haffmans was uiterst conservatief als hij achter de kansel hel en verdoemenis predikte en tekeer ging tegen homoseksualiteit en een losse seksuele moraal, maar zelf leefde hij allesbehalve sober en hield zich niet bepaald aan het celibaat. De auteurs zetten de gedachten die Haffmans op bepaalde momenten gehad zou kunnen hebben op schrift. Dat doen ze vooral aan de hand van getuigenissen van zijn laatste intieme vriendin Elvira, die over een ijzeren geheugen beschikt plus een dossier waar je 'u' tegen zegt. Elke letter die ooit aan (digitaal) papier is toevertrouwd, heeft ze bewaard. Foto's, kaarten, brieven. Ook een kattenbelletje van Hover aan Haffmans dat begint met "Lieve, kleffe nicht" en vervolgt met "Jij bent de grote wolf. Jij betaalt alles. De schoentjes, de etentjes en bovenal de vakanties van Hover".
Harde bewijzen hebben Langenberg en Van Laarhoven niet, diverse 'beschuldigingen' zijn louter 'van horen zeggen', wel hebben de schrijvers het leven van Haffmans op zodanig gedramatiseerde wijze beschreven, dat hun boek leest als een spannende roman.
Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution.