The Vandaag
September 16, 2011
http://www.vandaag.be/binnenland/78651_rechtszaak-tegen-de-paus-moet-naar-drie-rechters.html
 |
Negenendertig slachtoffers van seksueel misbruik in de Kerk hebben de Paus en alle Belgische bisschoppen gedagvaard voor de burgerlijke rechtbank in Gent. Ook de twee Unies van Religieuze Ordes werd gedagvaard. Hun zaak werd op verzoek van de Heilige Stoel verwezen naar drie rechters en zal dus op een latere datum opnieuw starten.
De slachtoffers vragen samen 390.000 euro voorlopige schadevergoeding. Ze vinden dat de kerkelijke overheden een fout hebben gemaakt die bij hen zelf schade heeft veroorzaakt. De kerkelijke overheden hebben volgens hen jarenlang geen maatregelen genomen tegen seksueel misbruik in pastorale relaties en ze hebben die zaken in de doofpot gestopt.
De Paus wordt niet persoonlijk gedagvaard omdat hij als staatshoofd onschendbaar is. De slachtoffers dagvaarden daarom de Heilige Stoel. Dat is het Centrale Bestuur van de Katholieke Kerk. Die moet zich verantwoorden omdat hij - volgens Mr. Van Steenbrugge en Mr. Mussche, die de slachtoffers verdedigen - de werkgever (juridisch gezien: de "aansteller") is van de bisschoppen. Hij benoemt ze en kan alle gezag op hen uitoefenen. De Heilige Stoel heeft volgens de advocaten jarenlang gezwegen over seksueel misbruik en heeft zelfs strenge sancties opgelegd aan bisschoppen die naar het gerecht zouden stappen om een pedofiele priester te laten vervolgen. Ook heeft hij het publiek niet gewaarschuwd, hoogstens werden de daders overgeplaatst, zodat ze elders nieuwe slachtoffers konden maken.
De Belgische bisschoppen worden gedagvaard omdat zij volgens Van Steenbrugge en Mussche feitelijk de werkgevers zijn van hun priesters en ook omdat ze kunnen ingrijpen in al wat die priesters doen. Ook kunnen ze optreden tegen de ordes. Ze deden dit niet en zijn dus ook aansprakelijk voor de schade die pedofiele pastoors hebben veroorzaakt. Aldus de advocaten van de slachtoffers.
Niet verjaard
Normaal gezien moet zo'n dagvaarding ingediend worden ten laatste vijf jaar nadat de schade is vastgesteld en de verantwoordelijke daarvoor bekend is geworden. De slachtoffers werden echter vele jaren geleden misbruikt. Toch vindt Mr. Van Steenbrugge de eis niet verjaard, omdat pas door het rapport van de Kamercommissie Seksueel Misbruik in de Kerk echt aan het licht kwam waar de precieze verantwoordelijkheden lagen.
De dagvaarding gebeurt in Gent omdat daar een van de gedaagden woont, nl. de bisschop van Gent, woont. Van Steenbrugge wil in zijn besluiten een voorlopige schadevergoeding van 10.000 euro per slachtoffer. Als die toegekend zou zijn, moet de rechtbank later de individuele schade van ieder slachtoffer onderzoeken om desnoods meer geld toe te kennen, zo vindt hij. De dagvaarding bevat dus - in tegenstelling tot andere dagvaardingen in dit soort aansprakelijkheidsgeschillen - geen elementen waaruit kan worden afgeleid welke schade de slachtoffers precies hebben geleden. Het is ook niet - per slachtoffer - duidelijk hoe iedere gedaagde schade bij hen heeft veroorzaakt. Sterker: liefst 35 van de 39 slachtoffers blijven totaal onbekend, hun naam staat niet in de dagvaarding, ze worden "vertegenwoordigd". De vraag rijst hierbij zelfs op de dagvaarding in haar huidige vorm niet gewoon nietig is.
De alleenzetelende burgerlijke rechter verwees de zaak zopas op verzoek van Mr. Raf Verstraeten, die de Heilige Stoel vertegenwoordigt, naar een kamer met drie rechters. De advocaten van alle bisschoppen behalve Roger Vangheluwe, Mr. Fernand Keuleneer en Mr. Jelle Flo, dienden al besluiten in, maar daarover werd niet gepleit. De zaak wordt nu op een latere datum opnieuw opgestart voor drie rechters.
Uniek
Deze rechtszaak is uniek om meerdere redenen. Eerst en vooral wordt het algemeen onmogelijk geacht om een buitenlands staatshoofd of een buitenlandse staat te dagvaarden voor de rechter. Er zijn momenteel nog maar twee zaken tegen de Heilige Stoel en wel in de VS. Maar de VS heeft een aparte wet waardoor soevereine staten in bepaalde gevallen toch kunnen worden gedagvaard en bovendien zijn de bisschoppen daar echt de werkgevers van hun priesters omdat zij alle goederen in hun bisdom bezitten.
In Belgie is dat niet zo. De Belgische rechtspraak heeft bovendien altijd gesteld dat bisschoppen niet de werkgever van hun priesters zijn. Volgens specialisten in kerkelijk recht, zoals bv. professor Rik Torfs, maakt deze zaak dan ook geen schijn van kans.
Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution.