Leonard Noemt Interview Vangheluwe Schokkend, The Knack, April 24, 2011

Leonard Noemt Interview Vangheluwe Schokkend

The Knack
April 24, 2011

http://knack.rnews.be/nl/actualiteit/nieuws/belgie/leonard-zwijgt-op-pasen-over-vangheluwe/article-1194996050030.htm

De kerk gaat deze zomer een antwoord bieden op seksueel misbruik door priesters. Dat zegt aartsbisschop Leonard die het omstreden interview met Vangheluwe "schokkend" noemt.

Aartsbisschop Leonard bij de viering van Pasen © Imageglobe / Belga

Tijdens de paasviering wilde aartsbisschop Leonard niets zeggen over het interview dat de pedofiele bisschop Roger Vangheluwe aan VT4 gaf.

"Het laatste in een reeks schandalen die de kerk op de proef hebben gesteld, was zonder twijfel het schokkende interview dat de vroegere bisschop van Brugge op 14 april gaf aan een televisiezender," zei Leonard. "Op de schandalen en op dat interview kom ik in deze paashomilie niet meer terug. Ik wil hier vandaag vooral goed nieuws brengen."

Lichaamstaal

Na de paasviering heeft aartsbisschop Leonard dan wel voor het eerst gereageerd. Leonard noemde het interview met Vangheluwe "schokkend", vooral omdat hij het nu pas gaf, in plaats van onmiddellijk na zijn ontslag. "Hij deed het precies op het moment dat Rome hem vroeg om zich terug te trekken en in stilte te leven. Hij deed het ook met zo'n toon en met een lichaamstaal van iemand die met vakantie is. Dat vond ik echt schokkend."

Arbitragekamer

Leonard zei verder nog dat de kerk deze zomer een antwoord klaar wil hebben op de vraag van het parlement om een arbitragekamer op te richten die moet oordelen over seksueel misbruik binnen de kerk. Volgens Leonard is zo'n arbitragekamer "een mogelijkheid".

De aartsbisschop benadrukte nog dat amper een procent van alle feiten die te maken hebben met seksueel misbruik zich voordoen in de kerk. (EE)

Lees hier letterlijk het volledige paashomilie van aartsbisschop Leonard

In de evangelies is er niets per toeval genoteerd. De evangelist haalt aan dat de welbeminde discipel vlugger bij het graf aankomt dan Petrus. Petrus vertegenwoordigt hier de hierarchie van de Kerk in wat ze kan inhouden aan zwaarte en traagheid. De welbeminde discipel daarentegen verpersoonlijkt de scherpzinnigheid en het vuur van liefde. Zelfs al kunnen de beide soms verenigd zijn in een en dezelfde persoon!

Johannes komt dus als eerste aan bij het graf. Maar het is Petrus, de eerste Paus, die de officiele vaststelling moet doen. En Petrus ziet, maar zonder te begrijpen. Hij stelt vast dat de lijkwade die het lichaam omhulde ter plaatse gebleven is in perfecte staat. Hij ziet ook de zweetdoek die rond het hoofd geknoopt was om de kaak gesloten te houden. Deze ligt niet plat zoals de zwachtels, maar opgerold op zijn plaats, daar waar zich het hoofd bevond van de overledene. “Toen ging ook de andere leerling die het eerst bij het graf was aangekomen naar binnen; hij zag en geloofde.” Johannes begrijpt in het geloof datgene wat de blik van Petrus nog niet bevat had op dat moment, te weten dat een kracht die niet van deze wereld is de lijkwade van zijn inhoud ontdaan heeft en een nieuwe wereld ingehuldigd heeft door Jezus te laten overgaan van de kruisdood naar de heerlijkheid.

Het is de hele wereld, de hele geschiedenis van de wereld die van de dood naar het leven gekanteld is, van wanhoop naar hoop, door de Verrijzenis van Jezus. Ik weet goed dat het niet eenvoudig is om in de Verrijzenis van Jezus en in de onze te geloven, maar zonder Pasen zou de geboorte van de Kerk en het schrijven van het Nieuw Testament totaal niet te begrijpen zijn. Zelfs al is het veeleisend, toch is de keuze voor het geloof de meest verstandige. Hij zag en geloofde.

Ja, diegene die door de mensen veroordeeld werd omdat hij God zijn eigen Vader noemde, en zich zodoende op gelijke voet stelde met God, is door God in eer hersteld door zijn verrijzenis. Wij gaven Hem ongelijk, maar God gaf Hem gelijk. Wij hebben Hem onteerd, maar God heeft Hem verheerlijkt. Wij hebben Hem beoordeeld en veroordeeld, maar God heeft Hem ingesteld als Rechter over de levenden en de doden, zoals Petrus het verkondigt in de eerste lezing. En hij besluit met een ondertoon van hoop: “Ieder die in Hem gelooft verkrijgt door zijn naam vergiffenis van zonden”.

Beste broeders en zusters, bij de Palmzondagvieringen in Louvain-la-Neuve en in Mechelen, tijdens de indringende kruisweg in Koekelberg, en in de diverse Chrismavieringen in Mechelen, Brussel en Nijvel heb ik, eens te meer, de schandalen opgeroepen die de Kerk in Belgie op de proef hebben gesteld. De schandalen ook die bij de slachtoffers de pijn en kwetsuren weer hebben opengereten. Het laatste in die reeks schandalen was zonder twijfel het schokkende interview dat de vroegere bisschop van Brugge op 14 april gaf aan een televisiezender. Op de schandalen en op dat interview kom ik in deze paashomilie niet meer terug.

Ik wil hier vandaag vooral goed nieuws brengen. Tijdens de kruisweg in Koekelberg, waar ongeveer 800 mensen samenkwamen, mochten we niet alleen een intens spiritueel moment beleven, maar ook een aangrijpend moment van diversiteit en multiculturaliteit. Elke statie van de kruisweg begon met een kreet van smart, die telkens door een andere buitenlandse gemeenschap werd uitgesproken. Op een statie na: daar kwam de aanroeping nu eens van de Vlaamse gemeenschap, dan weer van de Franstalige gemeenschap van dit land. De hele kruisweg werd beleefd in een grote eensgezindheid tussen Vlamingen en Franstaligen, voorbij elke grens. Hetzelfde gebeurde ook tijdens de Chrismaviering op 19 april, waar we Mgr. Kockerols mochten verwelkomen, de nieuwe hulpbisschop voor Brussel. Ook daar beleefden we een sterk moment van gemeenschap tussen Vlamingen en Franstaligen. Zoals trouwens ook bij de gedenkwaardige bisschopswijding op 3 april in Koekelberg.

We leven in een tijd waarin we - in dit kleine land - het risico lopen te gaan leven in twee aparte werelden, die steeds meer van elkaar vervreemden. Net daarom waren die kruisweg en die chrismaviering een mooie bijdrage van de Kerk in Brussel en van ons bisdom aan een goede communautaire verstandhouding. Op enkele belangrijke sportieve momenten na (denken we maar aan het tennis, het voetbal of het wielrennen), is dergelijke verbroedering zeldzaam. De Kerk van Mechelen-Brussel heeft aan niemand de les te spellen, maar ze is wel gelukkig en fier om te tonen dat, ook in het Belgie van vandaag, het nog mogelijk is om ieders taal te respecteren en te houden van de cultuur van zijn buren en daadwerkelijk met hen te verbroederen. En ik durf geloven dat er in dit land veel landgenoten zijn die die boodschap van broederlijkheid willen uitsturen naar de politieke klasse. Ook dat is Pasen. Het is durven gaan voor de verbondenheid, voorbij de legitieme verdediging van de respectieve regionale belangen.

Beste broeders en zusters, Christus is verrezen! Hij heeft een nieuwe wereld ingehuldigd. Dat betekent, zoals Paulus ons herinnert, dat ook wij bestemd zijn tot de heerlijkheid, tot het leven dat niet eindigt. Wij zijn geschapen voor het eeuwig leven en niet voor de dood. Ja, Christus is verrezen, hij is waarlijk verrezen, alleluja!