The Rknieuws
April 20, 2011
http://www.rorate.com/nieuws/nws.php?id=65886
 |
ANTWERPEN (RKnieuws.net) - "We moeten opnieuw beginnen, van de grond af aan, van diep onder de grond af aan." Dat schreef de katholieke Nederlandse dichter Gabriël Smit in een poëtische reactie op de Russische inval in Boedapest in 1956. Na het verbijsterende interview van de voormalige bisschop van Brugge lag dit vers, weliswaar op prozaïscher wijze, op de lippen van velen bestorven. Een uppercut voor de slachtoffers van seksueel misbruik. Een koude douche voor een kerk die na een annus horribilis schuchter overeind probeert te komen. "En dat uitgerekend vlak voor de Goede Week", zuchtten velen.
Een begrijpelijke reactie: het topmoment van het christelijke jaar begon in absolute mineur. En toch reikt diezelfde Goede Week wellicht ook de sleutel aan om deze opdoffer te boven te komen. Als het interview een ding leert, dan wel hoe veel verkeerd loopt als onze psychische en spirituele vermogens elkaar niet doordringen. Dan zijn we overgeleverd aan vreemde kronkels in het hoofd en klinken vrome woorden hol en leeg.
Dit is pathologisch, zeggen experts in het geval van Vangheluwe. Ziektebeelden moet je met geëigende middelen bestrijden, hier helpt geen vaag 'gespiritualiseer'. Maar bevat dit droevige verhaal toch ook geen vingerwijzing voor ons allen? Nodigt het ons niet uit de dynamiek van het christelijk geloof op te nemen in lijf en leden, hart en ziel?
De Goede Week biedt ons in elk geval de kans daarin te groeien. Ze stelt ons in staat de kern van het christelijke geloof tot ons door te laten dringen: in Jezus zijn lijden, kwaad en dood definitief overwonnen en zegevieren liefde en leven. Het is opmerkelijk hoe die twee, dood én leven, in de evangelies even ernstig worden genomen en werkelijk samenhoren. De lijdensverhalen confronteren ons allereerst met de bittere realiteit van verraad, pijn en ondergang – de evangelies nemen die onontkoombaar ernstig, zonder ze te 'spiritualiseren'. In de overweging van Jezus' pijnlijke kruisweg en dood krijgen we de kans het kwaad in ons en in de wereld helder voor ogen te houden. Zonder het te ontwijken of te ontkennen. Tegelijk wordt ons het perspectief op een overkant aangereikt. Na Goede Vrijdag komt Pasen, na de marteling en de kruisdood van de Zoon volgt zijn verrijzenis. Hoe meer wij 'in Hem' zijn, hoe reëler onze hoop dat ook wij daarin kunnen delen.
De overweging van de teksten en de beleving van de rituelen van de Goede Week stellen ons in staat intenser deelgenoot te worden van Jezus' lijden en dood. Maar ook: te vermoeden en te ervaren dat de verrijzenis geen hersenschim is. Dan wordt Pasen een krachtig teken van hoop. Daarom is de Goede Week met haar vertrouwde teksten, liederen en symbolen voor de kerk toch een gunstige tijd om deze nieuwe klap te verwerken. "Hardnekkig gewone dingen doen, tegen de nederlaag in", schrijft Smit in zijn Boedapestgedicht. Hoe lastig en soms uitzichtloos de dingen ook lijken, Pasen biedt zicht op een nieuw begin, een ommekeer, een nieuwe tijd.
Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution.