Het Geheim Van Vangheluwe: 'De Bisschop Is Zelf De Dader, Hij Heeft Mij Misbruikt', De Standaard, April 18, 2011

Het Geheim Van Vangheluwe: 'De Bisschop Is Zelf De Dader, Hij Heeft Mij Misbruikt'

De Standaard
April 18, 2011

http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20110418_181

Decennialang heeft de neef van de Brugse bisschop Roger Vangheluwe gezwegen over het misbruik door zijn oom. Maar op 19 april 2010 besliste het 42-jarige slachtoffer om eindelijk toch te spreken. Voor Vangheluwe viel er niets te ontkennen, want hij wist dat zijn neef alle bewijzen in handen had. Een reconstructie van de onthulling die de Belgische Kerk op haar grondvesten deed daveren.

Bisschop Roger Vangheluwe lijkt zijn gewone zelf als hij op maandag 19 april 2010 kort na de middag aankomt bij de faculteit Godgeleerdheid van de KU Leuven. Charmant, vlot in de omgang, gemakkelijk toegankelijk.

Hij komt die dag spreken voor een publiek van toekomstige leerkrachten godsdienst en inspecteurs. Het thema is 'Wat verwachten de Vlaamse bisschoppen van leerkrachten godsdienst vandaag?'

'Er zijn heel wat pijnpunten en we moeten die niet verbergen', zegt Vangheluwe tijdens de lezing, verwijzend naar de stroom van onthullingen over seksueel misbruik binnen de Kerk. 'Het doet ons soms verdriet dat er in onze familie zulke dingen gebeuren. Maar dat is het wel, onze familie. We moeten niet zeggen: Bij ons gebeurt dat niet. Bij ons gebeurt dat wél. En ik behoor daartoe.' Het is een passage waar niemand zich op dat moment vragen bij stelt.

Als Vangheluwe vertrekt, vermoedt niemand dat het zijn laatste publieke optreden is geweest. Ook hijzelf niet.

Vangheluwe als dader

Enkele uren later - het is dan al tien uur 's avonds - rinkelt in Gent, bij Francine Bernaert thuis, de telefoon. Niet op haar gewone nummer, maar op het nummer van de contactlijn van de commissie-Adriaenssens. Bernaert is een medewerkster van het eerste uur.

'De man aan de lijn klonk bijzonder verward', zegt Bernaert. 'Je voelde meteen dat hij onder grote druk stond.' Het duurt even voor ze hem goed begrijpt. 'In een eerste fase begreep ik dat het slachtoffer bij bisschop Vangheluwe was gaan aankloppen om daar gehoor te vinden. Pas na een tijdje drong het door dat ik mis was. Die man was over Vangheluwe als dader bezig.'

Ze licht meteen professor Adriaenssens in, die op dat moment in Egypte verblijft. Adriaenssens weet dat er maar één mogelijke reactie is als het verhaal correct blijkt: Vangheluwe zal moeten verdwijnen.

De 'Danneels-tapes'

Bisschop Roger Vangheluwe heeft die avond nog een afspraak. Met zijn broer, de vader van het slachtoffer. Wat er die avond tussen de twee broers wordt gezegd, weet niemand.

De kans is groot dat ze het die avond vooral hebben over de bandopname die het slachtoffer in de dagen voordien naar Vangheluwe heeft gestuurd. Het is de opname van een gesprek tussen Roger Vangheluwe, kardinaal Danneels en het slachtoffer zelf, een opname die later als 'de Danneels-tapes' in Het Nieuwsblad en De Standaard zal verschijnen. Het slachtoffer heeft met de opname eindelijk het bewijs in handen dat zijn oom hem inderdaad misbruikt heeft.

Van twee kanten aangevallen

Enkele uren na het bewuste telefoontje met de commissie-Adriaenssens verzendt de schoonbroer van het slachtoffer aan vijftien bestemmelingen een mail waarin het geheim van Roger Vangheluwe wordt onthuld. Het zijn kopies van een mail die ook naar Vangheluwe zelf is vertrokken. Met een duidelijke eis: 'We verwachten dat je zondag doorgeeft wat je gaat doen. Tegen Pinksteren moet alles afgerond zijn'.

Adriaenssens zal later zeggen dat het eigenlijke slachtoffer niet op de hoogte was van de mails. Vangheluwe wordt op 19 april van twee kanten tegelijk aangevallen. En daartegen blijkt hij niet bestand.