BishopAccountability.org | ||
"Deliver US from Evil': En Verlos Ons Van Father Ollie. Amen! De Morgen February 5, 2011 http://www.demorgen.be/dm/nl/2908/film/article/detail/1218177/2011/02/04/Deliver-Us-from-Evil-En-verlos-ons-van-Father-Ollie-Amen.dhtml [met video] Een van de hallucinantste aspecten van de indringende Amerikaanse documentaire Deliver Us from Evil, over het onheil dat jarenlang door de pedofiele katholieke priester Oliver O'Grady in Californie werd aangericht, is dat regisseuse Amy Berg de man zelf uitgebreid aan het praten kreeg. En hoe! Niet terwijl hij nog in functie was en als de beminnelijke Father Ollie het volste vertrouwen en het diepste respect genoot van zijn parochianen, als een herder van zijn kudde. Dus niet toen er nog geen vuiltje aan de lucht leek, ook al kijken we hier in Vlaanderen nu toch ook met andere ogen naar archiefbeelden van bisschop Roger Vangheluwe. Die gesprekken met Father O'Grady gingen ook niet zomaar over koetjes en kalfjes, maar over de kern van de zaak: het seksueel misbruik van vele tientallen slachtoffertjes, jongens en meisjes. En het kon desnoods ook een moeder zijn, wanneer dat de priester - net zoals professor Humbert Humbert in Lolita - maar dichter bij zijn favoriete prooi kon brengen. Van in de vroege jaren 70 en bijna twee decennia lang kon Oliver O'Grady als parochiepriester ongestoord zijn gang gaan in de staat Californie. Weliswaar niet in een en dezelfde parochie, want zijn pedofiele praktijken - zijn jongste slachtoffertje was een baby van negen maanden - dreigden regelmatig voor schandaal te zorgen. Maar dat werd keer op keer toegedekt en Father Ollie werd niet gestraft, niet uit zijn priesterambt ontzet, maar kreeg van de kerkelijke hierarchie gewoon een andere parochie, een nieuwe kudde toegewezen. Uiteindelijk werd hij in 1993 toch veroordeeld. Een gevangenisstraf van veertien jaar, waarvan hij slechts de helft uitzat. Toen werd hij uitgewezen naar Ierland, waar de voormalige CNN-journaliste Amy Berg hem als een vrij man kon gaan interviewen. En hem ook filmen terwijl hij minzaam glimlachend rondwandelde in parken en op speelpleinen. In zijn gesprekken met Amy Berg ontkent hij de feiten niet, maar hanteert hij natuurlijk wel een eufemistisch taalgebruik. Ja, misschien had hij wel "te veel genegenheid" getoond en was er ook wel sprake van "ongepaste aanrakingen". Maar anderzijds geeft O'Grady ook moeiteloos toe dat hij opgewonden raakt van jong vlees in een zwempakje. Het lijkt wel een klassiek voorbeeld van dissociatie. Een weerzien met zijn slachtoffers ziet hij trouwens wel zitten: "Ze hoeven mij heus niet te omhelzen. Maar als sommigen dat zouden willen, heb ik daar geen bezwaar tegen." Het verbloemende taalgebruik van de pedofiele priester staat in schril contrast met de pijnlijke getuigenissen van enkele (inmiddels volwassen) slachtoffers en hun familie. Een moeder verwoordt het drama van geschokt geloof en geschonden vertrouwen door de priester te omschrijven als "the closest thing to God that we knew". Hij werd bij hen thuis uitgenodigd, mocht daar overnachten. Haar man breekt als hij met van woede en tranen verstikte stem zegt: "'s Morgens zat hij hier de Bijbel te lezen en 's nachts verkrachtte hij mijn vijfjarig kind." Deliver Us from Evil, dat in 2007 een Oscarnominatie voor beste documentaire kreeg, is niet alleen de individuele kroniek van een seksueel roofdier, maar ook en misschien nog meer van institutionele onverschilligheid en schuldig verzuim, in dit geval van de katholieke kerk. De film toont ook enkele slachtoffers die naar Rome reizen om daar een petitie te gaan afgeven aan de paus in het Vaticaan. Ze raken niet verder dan de Zwitserse Garde. |
||
Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution. | ||