Ik Voel Niet Dat Ik Je Heb Misbruikt, Zei Hij, De Standaard, January 17, 2011

"Ik Voel Niet Dat Ik Je Heb Misbruikt, Zei Hij"

De Standaard
January 17, 2011

http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=GQ353QAD&subsection=3

Jelle D'Hulster, bewoner van het brouwershuis in Viersel: 'Ik kon niet langer zwijgen.'Katrijn Van Giel

VIERSEL - Zeventien jaar geleden werd Jelle D'Hulster (32) door pater Luc Versteylen misbruikt. Een keer, en een trauma was het niet. Maar nu anderen wel getraumatiseerd blijken en Versteylen blijft ontkennen, zwijgt hij niet langer. 'Ja, ik heb mij gemeld bij het parket. Anders was ik een lafaard geweest.'

Van onze redactrice

Drie meldingen van misbruik door pater Luc Versteylen kreeg het parket van Antwerpen zo'n tien dagen geleden: een van een anonieme briefschrijver, twee van trouwe Viersel-gangers die zich wel met naam en toenaam wilden melden. Voor de buitenwereld bleven ze liever anoniem, maar vandaag doet een van hen in De Standaard zijn verhaal: Jelle D'Hulster, 32, en bewoner van het huis dat bij de brouwerij van Viersel hoort. Een Bruggeling, die twee jaar geleden met vrouw en kinderen naar Viersel verhuisde - op vraag van Luc Versteylen zelf. 'Luc en Mieke werden zelf te oud om elke dag naar Viersel te komen, en ze vonden ons geschikt om het werk hier voort te zetten.'

Lang hoefde het koppel niet na te denken: ze kwamen al sinds hun tienerjaren in Viersel en vonden de filosofie van Versteylen bevrijdend, ook zijn visie op seksualiteit. 'In Viersel was er een bakhuis, waar we onze verlangens en vragen naar elkaar konden schrijven. Bleken die verlangens wederzijds, dan konden jongeren aan de groep “de avond vragen, om elkaars lichaam te ontdekken. Het was een feest van zien, horen en voelen, een voorbereiding om later echt met iemand innig te zijn. Het moest een beschermende omgeving zijn, waar je die lichaamsbeleving gegund werd.'

'Moest', want zoveel jaar later blijkt dat de daden van Versteylen lang niet altijd zo beschermend waren als zijn theorieen. Dat ondervond ook Jelle zelf toen hij een jaar of vijftien was. 'We zaten in het bakhuis en ik had hem geschreven hoe spijtig ik het vond dat hij al die mooie dingen die hij ons leerde, zelf niet kon beleven. “Ach, ik beleef die in mijn fantasie,, schreef hij. “Als ik nog zestien was, dan zou ik graag dat en dat met jou doen., Waarop ik hem terugschreef dat ik hem dat echt wel wilde gunnen - in mijn gedachten was dat ook zo. “Kunnen we dat dan nu beleven, nu de anderen toch aan het schrijven zijn?, was zijn antwoord. Ik aarzelde: of we dat niet eerst aan de groep moesten vragen, en of er geen “wonderwachter, bij moest zijn die een oogje in het zeil hield? Maar hij antwoordde dat hij wist wat hij deed, en dus zonderden we ons van de anderen af, waarop hij zijn hand in mijn broek stak en probeerde mij te masturberen. Ik heb toen snel duidelijk gemaakt dat ik dat niet fijn vond en hij is ermee gestopt. We zijn naar de groep teruggegaan en hebben met geen woord nog over het voorval gesproken.'

Zeventien jaar zou Jelle zwijgen, zelfs tegen zijn vrouw. Hij dacht dat het een eenmalige misstap van Versteylen was, en hij vond de balans nog altijd positief, want er gebeurde zoveel goeds in Viersel. Dat er nog anderen konden zijn, daar heeft hij nooit bij stilgestaan, het vertrouwen in Versteylen bleef. Tot acht maanden geleden een anonieme brief van een ander slachtoffer kwam. 'Toen is het besef gekomen dat Luc zijn positie meer dan eens heeft misbruikt. En dat die ervaring voor anderen wel traumatiserend is geweest. Zelf heb ik aanvankelijk gezwegen, maar toen er meer getuigenissen kwamen en Luc alles bleef ontkennen, ben ik met mijn verhaal naar buiten gekomen.'

In november sprak Jelle een eerste keer met Versteylen - als die schuld bekende en wou spreken, kon de zaak wellicht intern worden opgelost. Maar Versteylen ontkende alles. 'Ik voel in mijn handen dat ik jouw kinderen heb gedoopt, maar ik voel niet dat ik die dingen met jou heb gedaan, zei hij. Ettelijke malen heb ik met hem gesproken, maar hij reageerde niet. Ziek was ik ervan. Toen bleek dat de vzw melding zou doen bij het parket, heb ik er ook mijn naam onder gezet. Om recht te doen aan die slachtoffers voor wie het een trauma is geweest. Als ik mijn mond houd, doe ik net hetzelfde als al die pausen en bisschoppen, dacht ik.'

Intussen heeft hij weet van zeker een vijftiental slachtoffers, al voelen die zich lang niet allemaal misbruikt. 'Een vriend van mij is al langer van een tiental verhalen op de hoogte, maar niemand van die mensen heeft ooit stappen gezet. Ook hijzelf heeft een en ander meegemaakt, al heeft hij die ervaringen nooit negatief gevonden, integendeel. Hij vertelt nu zelfs openlijk hoe hij met Luc in bad ging en hoe hij daarbij een volledige erectie kreeg en Luc “een halve,. En een meisje dat met Luc in bad is gegaan, wou net zo'n ervaring met een oudere man. Maar zelfs die vriend vindt dat Luc te ver is gegaan en dat hij zijn macht heeft misbruikt.'

Dat nu ook de levensgezellin van Versteylen van misbruik wordt beschuldigd, was toch opnieuw schrikken, zegt Jelle. 'Luc en Mieke zaten vast in het celibaat, maar ze hebben hun eigen verlangens voor al de rest geplaatst. Zo goed als Luc kon zijn, zo dominant en ijdel was hij ook. Ik hoop in elk geval dat hij en Mieke hier de eerste maanden wegblijven. Viersel is nu aan de slachtoffers: zij hebben er recht op.'