The Kerknet
December 22, 2010
http://www.kerknet.be/actua/nieuws_detail.php?nieuwsID=96558
 |
| Mgr. Léonard voor de bijzondere commissie seksueel misbruik Bron |
BRUSSEL (KerkNet/IPID) - Als laatste van de Belgische bisschoppen werd vanmorgen ook mgr. André-Joseph Léonard, aartsbisschop van Mechelen-Brussel, gehoord door de Bijzondere commissie seksueel misbruik.
Zoals kardinaal Danneels dat gisteren al deed, onderstreepte mgr. Léonard bij het begin van zijn betoog dat hij als aartsbisschop van Mechelen-Brussel (sinds 27 februari dit jaar) enkel en alleen bevoegd is voor zijn aartsbisdom en dat zijn rol als voorzitter van de bisschoppenconferentie beperkt is tot die van coördinator en een enkele keer inspirator van deze conferentie, die overigens geen beleidsorgaan is, maar in eerste instantie een adviserende bevoegdheid heeft. Het is als voorzitter van de bisschoppenconferentie dat mgr. Léonard op 23 april, de dag waarop Roger Vangheluwe ontslag nam als bisschop van Brugge, via de media een niet mis te verstane oproep lanceerde aan het adres van de slachtoffers van seksueel misbruik binnen de Kerk om zich allereerst te melden bij justitie of, als ze dat niet zagen zitten, om op zijn minst de 'Commissie Adriaenssens' te contacteren. Hij herinnerde ook aan de pastorale brief van 19 mei waarin de bisschoppen vergiffenis vroegen aan de slachtoffers en hun verwanten, en aan de samenleving.
Mechelen-Brussel
Mgr. Léonard deelde de commissieleden mee dat hij, sinds zijn aantreden als aartsbisschop van Mechelen-Brussel, persoonlijk met geen enkel geval van misbruik door een priester van het aartsbisdom is geconfronteerd geworden. Van de lijst met 20 vermoedelijke daders die hij van de 'Commissie Adriaenssens' kreeg, waren vijf namen volslagen onbekend voor het aartsbisdom, waren zeven religieuzen (waarover de aartsbisschop geen zeggenschap heeft), waren er drie al overleden en waren vier priesters al met pensioen. Van die laatste vier beschikt het aartsbisdom overigens slechts over voornaam en familienaam omdat de dossiers van de zomer door het gerecht in beslag werden genomen.
Sinds 23 april ontving de aartsbisschop naar eigen zeggen een 10-tal brieven met klachten over priesters waarvan de meeste niet tot het aartsbisdom behoren of religieuzen zijn. Ze werden overgemaakt aan de verantwoordelijke bisschoppen en religieuze oversten.
Mgr. Léonard heeft de afgelopen maanden ook drie slachtoffers persoonlijk ontmoet, op hun nadrukkelijk verzoek. Eén van de vermoedelijke daders was ooit in dienst geweest van het aartsbisdom, maar werkt nu in het buitenland. Daarom heeft mgr. Léonard contact opgenomen met diens verantwoordelijke bisschop. Van de andere twee priesters is er een overleden. Ondanks het aandringen van de aartsbisschop wilden de slachtoffers van de beide priesters met hun klacht niet naar de rechter stappen, maar wensten ze vooral eindelijk gehoord en geloofd te worden. Op verzoek van een van de slachtoffers heeft mgr. Léonard de priester in kwestie, intussen hoogbejaard en zwaar ziek, opgezocht. "Die ontmoeting heeft me bijzonder diep getroffen", bekende de aartsbisschop. "De man vertelde me dat hij nog nooit met iemand daarover gesproken had, maar dat hij blij was om eindelijk, vóór zijn dood, dit zwarte hoofdstuk uit zijn leven te kunnen bekennen." Waarna de aartsbisschop erin slaagde een ontmoeting te organiseren tussen de priester en zijn slachtoffer. Het slachtoffer, zo vernam mgr. Léonard even later, was ontgoocheld omdat de priester niet ver genoeg was gegaan in zijn bekentenis en het bezoek al te snel als een verzoening had geïnterpreteerd. Het verhaal vormde wel de achtergrond waartegen zijn een van zijn uitspraken, die nodeloos veel controverse veroorzaakten, moet worden gelezen. "Wat is er eigenlijk rechtvaardiger tegenover het slachtoffer én de priester? Dat hem wordt verboden wordt nog in het openbaar de mis op te dragen in het rusthuis waar hij verblijft dan wel, met de dood in de ogen, eindelijk zijn misdaad tegenover het slachtoffer te kunnen bekennen?", vroeg mgr. Léonard zich luidop af.
Namen
Van bij zijn aantreden als bisschop van Namen, in april 1991, was mgr. Léonard ervan overtuigd dat hij op het vlak van seksueel misbruik van priesters niets ander kon en mocht doen dan volledig open kaart te spelen en dat zijn aandacht daarbij allereerst naar het slachtoffer moest gaan. In dat verband haalde hij het voorbeeld aan van een priester, die in afwachting van een uitspraak van de rechter die maar op zich bleef wachten, ongestoord aan het werk kon blijven in zijn parochie. "Ik heb dan maar zelf de zware kerkjuridische procedure opgestart om hem zijn opdracht als pastoor te kunnen afnemen. Aan het eind van die procedure hebben we de gemeente kunnen vragen om het vertrek van de priester te eisen."
Bij zeven andere gevallen van misbruik door priesters van het bisdom Namen heeft mgr. Léonard naar eigen zeggen alle nodige maatregelen inzake voorzichtigheid, probatie en begeleiding die door de rechter waren bevolen strikt laten naleven. En dat is in de praktijk lang niet altijd even eenvoudig, verzekerde hij.
Toekomst
In de toekomst moet het beluisteren van de slachtoffers en hun onnoemelijke lijden prioritair zijn, onderstreepte mgr. Léonard aan het slot van zijn betoog. "We zijn vastbesloten om nooit meer terug te grijpen naar een of andere vorm van camouflage, zoals dat destijds soms het geval was in alle maatschappelijke milieus, en helaas dus ook in onze Kerk. We moeten veel meer aandacht dan ooit hebben voor het affectieve evenwicht van kandidaat-priesters en meer dan in het verleden oog hebben voor de persoonlijke begeleiding van priesters. Er komt een deontologische code en een vademecum inzake omgang met gevallen van seksueel misbruik." En als het gaat om schadevergoeding, een even complexe als delicate materie, dan ligt de bal volgens mgr. Léonard in eerste instantie bij het gerecht dat op een billijke dient te bepalen of, hoe en door wie die dient te worden betaald.
De integrale (Franstalige) tekst van het getuigenis van mgr. Léonard is na te lezen via onderstaande link.
Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution.