BishopAccountability.org
	Open Vld : Vlaamse Aanpak Seksueel Misbruik Roept Meer Vragen Op Dan Antwoorden By The Politics October 8, 2010 http://www.politics.be/persmededelingen/26829/ (08/10/2010) Mooie woorden moeten gevolgd worden door effectieve daden en investeringen Een paar weken geleden heeft minister van Welzijn Jo Vandeurzen de Centra voor Algemeen Welzijnswerk (CAW's) de opdracht gegeven een hulpnummer op te zetten voor de slachtoffers van seksueel misbruik. Maar volgens Vera Van der Borght (Open Vld) zien de slachtoffers door de vele meldpunten het bos door de bomen niet meer. Het is ook niet duidelijk wat CAW's precies kunnen en mogen doen met zo'n meldingen. Met de publicatie van het rapport van de commissie Adriaenssens werd duidelijk hoe groot de omvang is van het seksueel misbruik binnen de Katholieke Kerk in België. Sindsdien werden verschillende initiatieven genomen ten behoeve van de slachtoffers van dat misbruik. De kerk kondigde de oprichting aan van een centrum voor erkenning, heling en verzoening. Slachtoffers kunnen natuurlijk ook terecht bij Justitie. En minister van Welzijn Jo Vandeurzen lanceerde een hulpnummer voor slachtoffers via de CAW's. De wirwar van initiatieven vanuit verschillende actoren en overheden roept heel wat vragen op en maakt het voor de slachtoffers onduidelijk. 1. Wat kunnen en mogen CAW's doen? Vera Van der Borght: ,,Vlaanderen is bevoegd om hulp te verlenen aan de slachtoffers. Minister Vandeurzen duidt de CAW's aan voor meldingen van misbruik. Het CAW is een eerstelijnswelzijnsorganisatie en is dus geschikt als eerste contact voor het slachtoffer, maar het is belangrijk dat de CAW's ook weten hoe ze zich verhouden tot Justitie. Hoe kunnen zij te werk gaan en wat mogen ze doen op vlak van doorverwijzing naar het parket? Mogen ze oordelen over verjaring van de feiten, de kans op recidive van de daders, en wat met het beroepsgeheim waaraan ze gebonden zijn? Dat zijn cruciale vragen waarmee ze geconfronteerd worden en waarop duidelijke antwoorden en richtlijnen moeten gegeven worden." Intussen hebben al tientallen slachtoffers zich tot de CAW's gericht en dat zal alleen maar toenemen. Daardoor komt een tweede probleem om de hoek kijken: kunnen de CAW's deze bijkomende opdracht bolwerken? 2. Slachtoffers op een wachtlijst? Vera Van der Borght: ,,Het ergste wat de slachtoffers kan overkomen is dat ze bij het melden van misbruik niet meteen beroep kunnen doen op begeleiding en ondersteuning en op een wachtlijst terecht komen. Zowel bij de CAW's als bij de Centra voor Geestelijke Gezondheidszorg (CGG's) en de Vertrouwenscentra Kindermishandeling bestaan er nu al wachttijden en kan het personeel de werkdruk niet aan. Er is nood aan voldoende ondersteuning via middelen en personeel zodat de slachtoffers van seksueel misbruik meteen kunnen rekenen op ondersteuning van de CAW's of andere psychische begeleiding."En met dat laatste wordt eigenlijk een groot pijnpunt blootgelegd in het Vlaamse zorg- en welzijnsbeleid: het gebrek aan aandacht voor de toenemende problemen in de geestelijke gezondheidszorg. 3. Meer aandacht nodig voor geestelijke zorg en begeleiding Vera Van der Borght: ,,Het aantal zelfmoorden ligt in Vlaanderen zeer hoog, er zijn meer en meer mensen die kampen met depressies en psychische problemen. Daartegenover staat een schrijnend tekort aan begeleiding en ondersteuning vanuit de sector. Er zijn wachttijden in de CGG's, veel te veel geïnterneerden met een mentale handicap die noodgedwongen in de gevangeniscellen moeten blijven, een tekort aan opvangplaatsen in psychiatrische instellingen en ziekenhuizen, de CAW's hebben onvoldoende personeel om psychotherapeutische begeleidingen te doen, enz. Het feit dat psychotherapie nog altijd stiefmoederlijk behandeld wordt en de sessies niet eens terugbetaald worden door het RIZIV zegt al genoeg."
Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution.