Ik Denk Dat Ik Vannacht Niet Goed Ga Slapen, by Dirk Musschoot, Het Nieuwsblad, October 3, 2010

"Ik Denk Dat Ik Vannacht Niet Goed Ga Slapen"

By Dirk Musschoot
Het Nieuwsblad
October 3, 2010

http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleid=GUL308VFB

De Antwerpse bisschop Bonny in gesprek met Rik DevillA©, initiatiefnemer van de bijeenkomst.

Tachtig slachtoffers van seksueel misbruik in de Kerk waren gisteren bijeen in Leuven om naar elkaars verhalen te luisteren en, om het met de woorden van initiatiefnemer Rik Deville te zeggen, te proberen van 'overleven' terug naar gewoon 'leven' te gaan. Opgemerkte gast bij de slachtoffers was de Antwerpse bisschop Johan Bonny. 'Ik denk dat ik vannacht niet goed ga slapen', zei die na afloop.

Bonny was er in naam van de Belgische bisschoppen. Dat die nu pas komen luisteren, wijt Bonny aan de juridische onzekerheid van de voorbije maanden. 'Nu we een beetje beter weten waar we staan, was het evident dat we hier naartoe zouden komen.'

Signaal van de bisschoppen

Zo vanzelfsprekend kan de aanwezigheid van de Antwerpse bisschop op een bijeenkomst van de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk toch niet worden genoemd. Drie weken geleden werd priester Rik Deville, samen met ex-priester Norbert Bethune initiatiefnemer van de werkgroep, nog manu militari de toegang ontzegd tot de persconferentie van aartsbisschop Leonard waarop die een nieuw kerkelijk initiatief inzake het misbruik aankondigde. 'Het is waar dat de relatie tussen de bisschoppen en de werkgroep van Rik Deville om begrijpelijke redenen niet goed is geweest', zegt Johan Bonny. 'Ik begrijp ook volkomen de boosheid van al die slachtoffers. Ze zijn niet alleen boos op wie hen dat heeft aangedaan, maar ook op de Kerk bij wie ze met hun klacht niet terecht konden. Dat velen nu argwanend staan tegenover de Kerk, begrijp ik evenzeer. Gezien wat is gebeurd, en vooral: door de aard van de problemen waarover we praten, zullen de relaties tussen slachtoffers en Kerk nooit optimaal kunnen zijn. Maar wij, de bisschoppen, kunnen wel een signaal geven dat het leed dat is aangericht ons niet ongevoelig laat. Daarom vond ik het belangrijk dat ik naar hier kwam. Ik zou kunnen zeggen dat we wel weten waarover het gaat omdat we het hebben gelezen in het eindrapport van de Commissie Adriaenssens. Maar zelf luisteren naar de slachtoffers, van henzelf horen wat er is gebeurd en hoezeer hen dat, na al die jaren soms, nog pijn doet, dat is van nog een andere orde.'

Waarom precies hij is gekomen? 'Monseigneur Leonard zit dit weekend in het buitenland. Toen bleek dat hij hier vandaag niet kon zijn, heb ik gezegd OK, dan kom ik. Omdat ik dit zeer belangrijk vind.'

Wantrouwen blijft

Bisschop Bonny heeft deelgenomen aan de gespreksgroep die werd gevormd door mannen en vrouwen die als kind door een priester of religieuze zijn misbruikt. 'Het was toch anders dan ik gewend ben. Ineens zie ik levende mensen hun verhaal vertellen, met hun gevoelens, hun boosheid. Ik heb mensen heel verdrietig zien worden. Anderen werden heel opstandig. Dat directe contact... Het deed me iets. Dat is iets anders dan het lezen van een verslag. Ik ben echt onder de indruk. Ik denk dat ik vannacht niet goed ga slapen.'

Maar of de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk onder de indruk is van het signaal van de Belgische bisschoppen? 'Wij zullen de bisschoppen enkel op hun daden beoordelen', zegt priester Rik Deville, 'niet op hun zalvende woorden.' Linda Opdebeeck, voorzitster van de Werkgroep en zelf als kind misbruikt, is nog scherper: 'Bisschop Bonny heeft letterlijk gezegd: Wat moet ik doen? Ik ben gebonden. Dat zegt genoeg, zeker?'