BishopAccountability.org
	De Politiek over Seksueel Misbruik in De Kerk Gazet Van Antwerpen September 27, 2010 http://www.gva.be/dekrant/experts/johndewit/de-politiek-over-seksueel-misbruik-in-de-kerk.aspx 20 SEPTEMBER 2010 - Vorige vrijdag kwam de Kamercommissie Justitie vervroegd bijeen om te discussiëren over het rapport van de Commissie-Adriaenssens over seksueel misbruik van minderjarigen in de Kerk. Wij geven een overzicht van dit debat, maar we legden ook een aantal vragen voor aan alle Belgische politieke partijen: over de verlenging van de verjaringstermijn; over de oprichting van een parlementaire onderzoekscommissie; over het initiatief van kardinaal Léonard om een Centrum voor Erkenning, Heling en Verzoening op te richten; over de verzwaring van de straffen en over alternatieve straffen zoals verplichte therapie, woonverbod e.d. Alleen de MR antwoordde niet, maar een aantal van hun standpunten was uit het parlementair debat van vorige vrijdag af te leiden. Een overzicht van de antwoorden en enkele bedenkingen. 1. VERLENGING VERJARING Moet de verjaringstermijn voor seksueel misbruik van minderjarigen worden verlengd? Nu bedraagt hij 10 jaar en hij start pas als het slachtoffer meerderjarig is. Het verjaringsregime van seksueel misbruik van minderjarigen is uitzonderlijk in het Belgisch strafrecht. De Commissie-Adriaenssens stelde voor om over een mogelijke verlenging van de verjaringstermijn te discussiëren, omdat vele slachtoffers van seksueel misbruik in de Kerk die verlenging bepleiten. Moet die verlenging er komen? A. Nee Dat zeggen PS en eigenlijk ook N-VA. Waarom? * omdat er nu al een uitzonderingsregime voor seksueel misbruik van minderjarigen is; * omdat verlenging weinig nieuwe zaken zal opleveren; * omdat getuigen na verloop van tijd sterven en bewijsmateriaal verloren zal gaan; * omdat men door een verlenging van de verjaringstermijn de slachtoffers nieuwe hoop geeft, die misschien helemaal niet gerealiseerd kan worden door het teloorgegane bewijsmateriaal, met nieuwe victimisering tot gevolg; * omdat de meeste huidige slachtoffers uit het rapport van de Commissie-Adriaenssens er toch geen voordeel mee kunnen doen want hun zaak is nu eenmaal verjaard; * omdat de hiërarchie van de misdrijven verstoord wordt als seksueel misbruik veel langer strafbaar blijft dan moorden met foltering op minderjarigen; * omdat België al een heel strenge regeling heeft en geen enkel land boven de 20 jaar komt, behalve Engeland en Wales waar verjaring niet bestaat. PS zegt gewoon nee, N-VA wil desnoods over een verlenging spreken, als een expertencommissie van niet-parlementsleden dat voorstelt na onderzoek van de cijfers en de problemen. Maar hoe dan ook moet deze verlenging kaderen in een discussie over àlle verjaringstermijnen van àlle misdrijven. En zelfs dan blijft justitiespecialiste Sophie De Wit nog "sceptisch". B. Ja, tot 15 jaar Justitieminister De Clerck wil de verjaringstermijn optrekken van 10 naar 15 jaar. Hij wil bovendien de verjaringstermijn voor schuldig verzuim afstemmen op die van seksueel misbruik van minderjarigen. Dat idee was eerder door raadsheer Damien Van der Meersch van het Hof van Cassatie gesuggereerd. C. Ja, tot 30 jaar Open Vld, VB, LDD en MR willen de verjaringstermijn optrekken van 10 naar 30 jaar. Sabien Lahaye-Battheu (Open Vld) had eerder al een voorstel terzake ingediend, maar de discussie daarover was stilgevallen nadat een meerderheid van experts en betrokkenen zich daartegen had uitgesproken (zie: hier). Ze voelt zich nu ondersteund door het rapport van de Commissie-Adriaenssens en diende haar voorstel opnieuw in met steun van een reeks andere partijen. D. Ja, verjaring afschaffen Sp.a wil de verjaring afschaffen. Renaat Landuyt stelt vast dat de meerderheid van de slachtoffers uit het rapport van de Commissie-Adriaenssens ouder is dan vijftig jaar. "Met het voorstel Lahaye-Battheu kan je maar klacht indienen tot je 48 jaar bent. Dat is dus te kort". Landuyt wil de verjaring afschaffen, zoals dat in Engeland en Wales al het geval is. Dan komt seksueel misbruik van minderjarigen op gelijk niveau met oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Maar moorden op minderjarigen, zelfs met foltering, blijven na 15 jaar gewoon verjaren. Landuyt geeft toe dat het Europees Mensenrechtenhof in Straatsburg vindt dat een zaak binnen een redelijke termijn moet afgehandeld zijn, maar die termijn start maar na de start van het onderzoek of de klacht, zo zegt hij. Bovendien kan de strafrechter bij heel oude feiten nog altijd de beklaagde gewoon schuldig verklaren, zonder straf dus. Landuyt vindt de afschaffing van de verjaringstermijn "een belangrijk signaal naar het slachtoffer". (Of een enkelvoudige schuldigverklaring dan zo'n positief signaal naar het slachtoffer is, is een andere vraag, nvdr.) E. Onbeslist De groenen (eerder: ja), cdH en CD&V (eerder: nee) zijn bereid om de discussie aan te gaan, maar na grondig onderzoek. Ook N-VA (eigenlijk: nee) wil eerst de cijfers kennen. 2. PARLEMENTAIRE ONDERZOEKSCOMMISSIE OF BIJZONDERE COMMISSIE? Moet er een parlementaire onderzoekscommissie komen in opvolging van het rapport van de Commissie-Adriaenssens? A. Ja, zeggen sp.a, LDD, Groenen en PP (de Personenpartij van Modrikamen). Zo'n commissie kan getuigen onder eed horen. Sp.a en Groen!-Ecolo pleiten voor een onderzoekscommissie die niét de slachtoffers moet horen, maar wél moet nagaan welke mechanismen ervoor gezorgd hebben dat men decennialang heeft gezwegen over seksueel misbruik in de Kerk. Hoe hebben samenleving en gerecht daartoe bijgedragen? Dat is de hamvraag. Landuyt wil dat deze commissie wordt opgedragen aan de neef van de vroegere Brugse bisschop Roger Vangheluwe, die hij uitvoerig prees voor zijn moed. Voor Landuyt moet binnen die onderzoekscommissie een expertencommissie worden opgericht die alle slachtoffers achter gesloten deuren kan horen. Stefaan Van Hecke (Groen!) steunde dit initiatief. Hij waarschuwde er terzake voor dat deze onderzoekscommissie zich niet moet bezighouden met seksueel misbruik van minderjarigen in andere sectoren (jeugdhuizen, sport, medisch pedagogische instituten), maar zich moet beperken tot de Kerk. "Anders verdrinken we de vis". B. Nee, zeggen een reeks andere partijen. * CD&V en cdH pleiten voor een "bijzondere commissie" die alle problemen rond beroepsgeheim, verlenging van de verjaringstermijn, definitie van schuldig verzuim, afstemmen van de hulpverlening aan slachtoffers op die aan daders, de preventie,... behandelt. Volgens CD&V moet in die bijzondere gemengde commissie zowel parlementsleden uit de federale kamers als uit de Gemeenschappen zetelen en komt die Commissie liefst in de Senaat. Voor cdH mag dit, maar het mag ook allemaal in federale parlement alleen gebeuren. * De PS is tegen een onderzoekscommissie, ze wil het debat in de Kamercommissie Justitie voeren. Maar met een definitief standpunt wil ze toch wachten tot Peter Adriaenssens zijn voorstellen heeft toegelicht in het parlement. * N-VA wil een commissie van experten, los van de politiek en de Kerk. Zij moet de slachtoffers horen, de cijfers over het seksueel misbruik van àlle minderjarigen inzamelen en de beleidsproblemen in kaart brengen. Een onderzoekscommissie zou "een mediacircus worden en er eerder zijn voor de politici dan voor de slachtoffers. Een onderzoekscommissie zou de privacy van de slachtoffers ook nodeloos schenden", zo zegde Sophie De Wit. * Als er om het even welk soort commissie komt, dan willen Open Vld, CD&V en N-VA in ieder geval dat die gaat over seksueel misbruik van minderjarigen in àlle gezagsrelaties en niet alleen in de Kerk, zoals sp.a en de Groenen bepleiten. C. Geen mening Het VB heeft nog geen mening. De partij wil eventueel een onderzoekscommissie, maar een andere commissie mag ook. In ieder geval moet àlle seksueel misbruik van minderjarigen er onder vallen. 3. HET INITIATIEF VAN LEONARD Wat vindt de politiek van het initiatief van kardinaal Léonard? Die wil in opvolging van de Commissie-Adriaenssens een Centrum voor Erkenning, Herstel en Verzoening oprichten. Dat was trouwens één van de aanbevelingen van de Commissie-Adriaenssens. Wat de precieze taken van dit Centrum zijn is nog niet duidelijk. A. Tegen zijn: sp.a, PS, LDD, cdH, MR, PP, Groenen en gedeeltelijk: Open Vld. Zij vinden dat de gerechtelijke kant van het seksueel misbruik door Justitie moet worden afgehandeld en het hulpverleningsaspect door de Centra voor Algemeen Welzijnswerk. "De Kerk kan geen rechter en partij in dezelfde zaak zijn", zo luidt het. Ook N-VA neigt in die richting. De PS noemt het initiatief zelfs "een privatisering van justitie". De Franstalige socialisten willen ook geen protocol meer tussen het college van procureurs-generaal, de minister van justitie en "een privé-justitie" (het nieuw op te richten centrum). Eerder had justitieminister De Clerck zo'n protocol gepromoot voor de Commissie-Adriaenssens, maar vooraleer dat kon werken viel het Brusselse gerecht binnen bij de Commissie-Adriaenssens. Ook Open Vld vindt dat het protocol dat De Clerck afsloot niet door de beugel kan "omdat het onduidelijk" is. B. Voor zijn het VB, bij monde van senator Bart Laeremans (VB) en gedeeltelijk: Open Vld. Laeremans: "Tenminste voorzover dit Centrum de slachtoffers financieel schadeloos kan stellen via een fonds". Open Vld roept de Kerk eveneens op - naar Iers voorbeeld - geld uit te trekken om de schade van de slachtoffers te vergoeden. De Ierse Kerk creëerde hiervoor een potje van 161 miljoen euro. Eventueel zou de Commissie van Léonard hiervoor dienen, meent de partij. De groenen zijn ook voor zo'n fonds op kosten van de Kerk, maar niet binnen de Kerk. C. Justitieminister De Clerck noemde al deze reacties voorbarig omdat er helemaal nog geen centrum is en niemand weet wat het gaat doen. "Er is ook nog geen samenwerkingsprotocol met justitie en in ieder geval zal justitie alle zaken afhandelen die het moet afhandelen", aldus de minister. 4. EXTRA MAATREGELEN Welke maatregelen stellen de politici nog voor? A. FEITELIJK * Het Antwerpse Kamerlid Sophie De Wit (N-VA) vroeg als enige parlementslid (!) om degelijke cijfers vooraleer een beslissing te nemen over allerlei maatregelen. "Hoe groot is het seksueel misbruik van minderjarigen in België?", wilde ze weten. De bestaande cijfers zijn heel onvolledig en liggen versnipperd over meerdere diensten. Welke cijfers zijn bekend? De parketten registreren alleen maar een restcategorie "pedofilie" en volgens die cijfers waren er 45 zaken in 2009. Maar de cijfers voor verkrachtingen en aanrandingen van de eerbaarheid van minderjarigen zitten gewoon tussen die van aanrandingen en verkrachtingen van meerderjarigen. Er kan geen onderscheid worden gemaakt! In hoeverre het misbruik in een gezagsrelatie plaatsgreep is al helemaal niet te bestuderen. De politiediensten telden in 2009 in totaal 3.680 aanrandingen en verkrachtingen van minderjarigen, waarvan drie met de dood tot gevolg. Het gaat hier uiteraard om 'feiten' die nog moeten worden onderzocht door het gerecht. Volgens de politiecijfers telde men in 2009: - 1.345 verkrachtingen van minderjarigen, waarvan 2 met de dood tot gevolg. Dat zijn er 16,8% minder dan in 2008. Maar het dark number is hier heel groot, zo waarschuwt de federale politie. - 2.335 aanrandingen van de eerbaarheid van minderjarigen, waarvan 1 met de dood tot gevolg en 445 met geweld of bedreiging. Dat is een status quo in vergelijking met 2008. Daarnaast had je in 2009 nog: - 223 gevallen van schuldig verzuim, maar dit geldt voor alle vormen van schuldig verzuim, niet alleen bij seksuele misdrijven. - 366 zaken van bezit of verspreiding van kinderpornografie. Ook dit aantal daalt ernstig, wat verbaast, gezien de technologische mogelijkheden enorm toenemen. - 287 zaken van aanzetting tot ontucht of prostitutie van minderjarigen en 51 zaken van uitbuiting van ontucht en prostitutie bij minderjarigen. De cijfers zijn onvolledig omdat zeker niet altijd klacht wordt ingediend. Uit de Veiligheidsmonitor van 2008 blijkt dat slechts 7,2% van àlle seksuele misdrijven (ook die met meerderjarige slachtoffers dus) wordt aangegeven! De cijfers zijn bovendien onvolledig omdat er niet uit kan worden afgeleid of de feiten in een gezagsrelatie werden gepleegd of niet. * De PS wil een aparte cel binnen het federaal parket om de vervolging van seksueel misbruik in de Kerk te centraliseren. Ook cdH wil dat, maar de Groenen en LDD vinden dat de vervolging lokaal moet blijven. * De PS wil bij monde van Karin Lalieux dat justitieminister De Clerck zijn positief injunctierecht gebruikt om de parketten te bevelen om de 91 nog levende daders uit het rapport van de Commissie-Adriaenssens te vervolgen. In zijn repliek reageerde minister van Justitie Stefaan De Clerck hierop niet, maar hij zegde wel dat alle 13 recente dossiers naar justitie werden gestuurd, omdat ze mogelijk nog niet verjaard zijn. * Open Vld wil dan weer dat minister van Justitie Stefaan De Clerck zijn injunctierecht gebruikt om het Brusselse parket-generaal te dwingen om in Cassatie te gaan tegen het arrest van de Brusselse Kamer van Inbeschuldigingstelling (KIB), waardoor de dossiers van de huiszoekingen van Operatie Kelk moesten worden teruggegeven. "Daarbij moesten de burgerlijke partijen worden gehoord en dat deed de KIB niet. Cassatie is dus op zijn plaats", aldus Van Cauter. In zijn repliek ging de minister hier niet op in. Hij beloofde later een antwoord. "Als de minister hierop geen bevredigend antwoord geeft, dan wil Open Vld een onderzoekscommissie over het gerechtelijk onderzoek naar Operatie Kelk", zo zegde een boze Van Cauter. Kamerlid Servais Verherstraeten (CD&V) wees erop dat zo'n injunctie vanwege de minister niet alleen nutteloos maar ook hoogst ongepast zou zijn: "Nutteloos omdat er al een procedure bij Cassatie is, nl. die van de slachtoffers. Ongepast, omdat dit soort interventies in het verleden flink becritiseerd werd. Denken we slechts aan de Fortiscommissie en het standpunt van Open Vld terzake". * De Groenen vinden dat de Kerk onmiddellijk alle geestelijken die betrokken zijn bij seksuele delinquentie moet verwijderen uit organisaties waar ze in contact komen met minderjarigen. B. WETTELIJK Celstraffen verzwaren? Moeten de celstraffen verzwaard worden? De straffen voor seksueel misbruik in België zijn al mee van de strengste ter wereld. Als enige partij spreekt het VB zich uit voor een echte strafverzwaring. Recidivisten moeten levenslang kunnen krijgen en die straf moet ook effectief zijn. De partij pleit ook voor "onsamendrukbare straffen", die dus volledig moeten worden uitgevoerd zonder enige vorm van inkorting. Terbeschikkingstelling verlengen? Maar strafverzwaring kan er ook komen door de ter beschikkingstelling van de SURB(strafuitvoeringsrechbanken). Die SURB kan de opsluiting immers verlengen nadat de seksuele delinquent zijn straf volledig heeft uitgezeten, tenminste als de strafrechter aanvankelijk een terbeschikkingstelling (TBS) heeft opgelegd. Dat laatste moét de strafrechter doen als de verkrachtingen of de aanrandingen de dood tot gevolg hadden, hij kàn het in andere gevallen. Momenteel kan de gestrafte tot maximum 15 jaar extra opgesloten blijven door het systeem van TBS. Vroeger was die termijn 20 jaar, maar voormalig Justitieminister Laurette Onkelinx (PS) bracht hem op 15 jaar, met goedkeuring van een aantal partijen zoals bv. de sp.a die hem nu willen verlengen (voor het debat over deze verlenging, zie: hier). Het VB wil de termijn op 30 jaar brengen, LDD wil hem ook verlengen en neigt naar 30 jaar, de Groenen willen "het debat aangaan om hem te herzien". De sp.a wil die termijn onbeperkt maken. "Tot zolang het nodig is", zegt Renaat Landuyt (sp.a). Hij wil bovendien die termijn telkens verplicht laten opleggen. Hierdoor komt de straf in bepaalde gevallen (ongeneeslijke pedofielen) op levenslang. De sp.a heeft dus een repressiever standpunt dan het VB. Verplichte therapie? Groenen, CD&V, Open Vld, LDD, VB en cdH willen een verplichte therapie voor pedofilene in de gevangenis. Open Vld bepleitte eerder al de mogelijkheid tot chemische castratie. Jean-Marie Dedecker (LDD) wil alvast een feitelijke castratie voor ex-bisschop Vangheluwe en hij "wil die zelf uitvoeren met twee bakstenen". (Een merkwaardige kijk op de democratische strafrechtsbedeling die - even merkwaardig - geen enkele kritische bedenking ontlokte bij politici of mensenrechtenorganisaties, nvdr). Groenen, LDD en cdH willen ook een verplichte therapie nadat de straf volledig is uitgezeten. De sp.a wil dat de strafuitvoeringsrechtbank dit allemaal kan uitspreken in het kader van de voorwaarden die ze oplegt. Woonverbod? Sp.a en VB zijn voor een woonverbod voor de pedofiel in de gemeente waar het vroegere slachtoffer woont. Alle andere partijen zijn daar tegen, maar N-VA is wel gewonnen voor een "contactverbod", opgelegd door de rechter. Het VB wil bovendien dat de buurt waar een pedofiel komt wonen daarvan kan worden ingelicht. Beroepsverbod? De sp.a wil dat moet worden onderzocht of het huidige beroepsverbod volstaat en tegelijkertijd moet bepaald worden dat de kosten voor de therapie van het slachtoffer door de dader moeten worden betaald. Godsbelasting? LDD wil "een Godsbelasting" invoeren. Wie gelooft moet daarvoor zelf betalen, zodat niet iedereen voor het onderhoud van de godsdiensten moet betalen, zo luidt het. 5. HOE REAGEERDE DE CLERCK? * De minister zegde dat het rapport van de Commissie-Adriaenssens "de absolute waarheid" bevat. "Het toont aan dat er geen doofpot in de Kerk is en ik hoop dat professor Adriaenssens in het parlement kan worden gehoord". Alle partijen willen dit laatste overigens een van de komende weken doen. * De Clerck stelde dat hij geen fouten heeft gemaakt in de afhandeling van deze zaak. Meerdere partijen (sp.a, PS, MR, Groenen, Open Vld, cdH) hadden hem "de minister van de Kerk" genoemd. Ze verweten hem dat hij te veel de belangen van de Kerk verdedigde en te weinig die van Justitie door bv. een protocol af te sluiten over de werking van de Commissie-Adriaenssens en die zelf te laten beslissen welke zaken naar het gerecht gingen. De Clerck ontkende. Hij zegde dat het altijd de bedoeling was om alle dossiers van de Commissie-Adriaenssens die justitieel afgehandeld kunnen worden, naar justitie te sturen. "De Commissie-Adriaenssens hield zich alleen bezig met een mogelijke tuchtstraf binnen de Kerk én met een pastorale aanpak van de slachtoffers. Niet met vervolging. Justitie organiseerde die en oordeelde ook wanneer er verjaring was. Dertien van de latere dossiers van de Commissie-Adriaenssens gingen naar het gerecht." * De Clerck zegde dat er een probleem is als heel wat klachten bij een cel buiten justitie toekomen. "Er moeten duidelijke afspraken tussen hulpverlening en Justitie zijn. Dat moet herbekeken worden", zo heette het. De minister beklemtoonde dat er samenwerkingsakkoorden tussen Justitie en de gemeenschappen moeten komen over de opvang van meerderjarige slachtoffers, kindermishandeling en daderhulp en wel voor het einde van het jaar. Terzake zegde de minister dat in Vlaanderen zo'n zestigtal klachten binnenliepen bij de Centra voor Algmeen Welzijnswerk waar Vlaams minister voor Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) op 29 juni, onmiddellijk nadat de Commissie-Adriaenssens was gestopt, een aparte cel voor slachtoffers van seksueel misbruik in de Kerk had opgericht. Bij het Brusselse justitiehuis werd ook zo'n cel opgericht op 30 juni. Daar liepen tot nu toe 20 meldingen binnen, meestal verzoeken van slachtoffers om hun dossier te kunnen inzien, aldus De Clerck. * De minister wees erop dat 36% van de geïnterneerden die momenteel in de gevangenissen verblijven seksuele delinquenten zijn. Hij herhaalde nog eens zijn ideeën om de geïnterneerden een echte hulpverlening te geven. 6. BEDENKINGEN 1. De verklaringen van de slachoffers aan de Commissie-Adriaenssens worden door de justitieminister en door sommige parlementsleden "een absolute waarheid" genoemd. Een merkwaardig standpunt, want het betekent dat klachten van slachtoffers niet meer onderzocht moeten worden. Waarom zijn er dan nog speurders en onderzoeksrechters? De klachten van de Commissie-Adriaenssens zijn klachten, waarvan sommige misschien onwaar of vertekend zijn. Het zijn geen feiten of waarheden zonder meer. Dat geldt ook voor de beleidsaanbeveling om de verjaringstermijn te verlengen. Dat is een suggestie van "vele slachtoffers", geen wetenschappelijk onderbouwde visie. Op basis van de suggestie van deze slachtoffers stelt Adriaenssens trouwens voor om het probleem te bespreken, niét om de verjaringstermijn automatisch te verlengen. Het rapport van de Commissie-Adriaenssens is dus geen nieuw onderzoek dat al het vorige van tafel veegt, het gaat "slechts" om verklaringen van slachtoffers. Net zo sprak Child Focus zich vanuit zijn ervaring namens zijn slachtoffers uit tegen een verlenging van de verjaringstermijnen voor seksueel misbruik van minderjarigen. Wat er ook van zij: in een rechtsstaat kan het strafbeleid niet alleen steunen op verklaringen van (bepaalde) slachtoffers, maar is een afweging van alle belangen nodig, ook die van de samenleving en van de mensenrechtelijke bescherming van verdachten. 2. In het debat spelen nogal wat contradicties. Enerzijds vinden alle parlementsleden dat de Commissie-Adriaenssens schitterend werk heeft geleverd, maar anderzijds verwijten ze de justitieminister dat hij te veel de belangen van de Kerk heeft verdedigd door Adriaenssens zijn werk te laten doen. En tegelijkertijd zetten een heleboel politici zich af tegen een opvolger van de Commissie-Adriaenssens binnen de Kerk. Sommige politici lijken te suggereren dat de Kerk zelf geen cel voor slachtofferhulp mag oprichten. Dat is merkwaardig, want waarom zou de Kerk dat niet mogen? 3. Het probleem dat zich tussen een kerkelijke slachtoffercel en het gerecht kan stellen is grotendeels hetzelfde als dat tussen alle hulpverlening en justitie. Namelijk het probleem van het beroepsgeheim. Technisch gezien hebben hulpverleners geen beroepsgeheim of is het in ieder geval onduidelijk geregeld. Moeten ze dat beroepsgeheim in de toekomst officieel krijgen? Voor hulpverleners die wél een beroepsgeheim hebben, omdat ze arts of psychiater zijn bv., rijst de vraag wanneer ze dat mogen verbreken om criminele feiten aan het gerecht te melden. Nu mag dit reeds bij seksueel misbruik van minderjarigen. Moet dit niet worden uitgebreid tot andere misdrijven en andere categorieën? En beleidsmatig kan het parlement ook overwegen om hulpverleners met een beroepsgeheim in bepaalde gevallen een meldingsplicht te geven. Mogelijke doofpotten kunnen immers niet alleen in de kerk zitten, maar ook in de reguliere hulpverlening. En die behandelt heel wat meer zaken dan de Kerk. Hulpverleners met een beroepsgeheim staan sceptisch tegenover al die regeltjes en afspraken omdat ze vrezen dat ze zonder - of met slechts een beperkt - beroepsgeheim geen vertrouwensrelatie meer kunnen opbouwen met hun cliënteel. Ze vrezen ook dat ze heel wat minder dingen aan de weet zullen komen en in noodsituaties daardoor niet of te laat kunnen optreden. Het probleem van het beroepsgeheim in de hulpverleningssector is een moeilijk probleem dat een serene aanpak vergt. 4. Maar is die serene aanpak er nog? De discussie over het rapport-Adriaenssens is de problematiek van de slachtoffers gedeeltelijk ontgroeid. Hùn problemen dreigen op de achtergrond te geraken, het debat wordt meer en meer een kritiek van de Kerk. Het debat wordt ideologisch gepolariseerd en de vraag rijst welke slachtoffers daarmee gebaat zijn. Als het parlement een eventuele commissie (parlementair, bijzonder of expertencommissie) zou beperken tot het seksueel misbruik in de Kerk, dan verengt het de studie van het seksueel misbruik in de periode tussen 1950 en 1980. Door zo'n verenging kan nooit degelijk worden onderzocht waarom de samenleving het probleem in die dagen niet heeft gezien. Bovendien: is dit soort onderzoek het werk van het parlement? Het lijkt eerder voer voor historici en godsdienstsociologen. Schoenmaker blijf bij je leest, zegt het spreekwoord. Zou het parlement zich niet beter bezighouden met de problemen die zich nu nog bij de preventie en repressie van seksueel misbruik in gezagsrelaties voordoen? Als er een commissie komt, dan mag haar taak niet beperkt worden tot seksueel misbruik in de Kerk, maar moet àlle seksueel misbruik in gezagsrelaties aan bod komen.
Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution.