BishopAccountability.org
	Commissie Adriaenssens Publiceert Eindrapport RKnieuws September 10, 2010 http://www.rorate.com/nieuws/nws.php?id=62628 LEUVEN (RKnieuws.net) - Kinderpsychiater Peter Adriaenssens heeft vandaag het eindrapport voorgesteld van zijn commissie, die seksueel misbruik binnen de kerk onderzocht. Het is een hard verslag geworden dat er de nadruk op legt dat de kinderen destijds zwaar te lijden hebben gehad onder het misbruik. Zeker 13 slachtoffers hebben in de loop der jaren zelfmoord gepleegd. De commissie Seksueel Misbruik in een Pastorale Relatie nam op 24 juni ontslag, nadat het gerecht al haar dossiers in beslag had genomen. Desondanks stelde de commissie vandaag toch haar eindrapport voor. Volgens Adriaenssens zijn daar verschillende redenen voor, onder meer dat "iedereen zich zou realiseren dat het niet zomaar over oppervlakkige betastingen gaat. We spreken over anaal en oraal misbruik, gedwongen masturbatie, wederzijdse masturbatie, het gaat over mensen die zware feiten meegemaakt hebben". "Door deze verhalen vrij te geven kan het niet anders dan dat met het publiek gebeurt wat met de commissie gebeurd is. Wij dragen allen schade van dit werk. Niemand van ons was voorbereid om het ene zware verhaal na het andere te moeten slikken. Wij hebben allen gewankeld in onze overtuigingen, in onze visie op kerk en mensen. Lees dit, je zal de stomp in je maag voelen." Het rapport is dan ook "opgedragen aan alle slachtoffers die de moed hadden de commissie het voordeel van de twijfel te gunnen, de kans te geven aan te tonen dat ze met een open agenda, gewetensvol, beslist en onafhankelijk te werk zou gaan". "Correctie van deze historische leugen" De commissie behandelde 475 dossiers, de meerderheid daarvan (430) betreft Nederlandstalige slachtoffers. De commissie vond geen uitleg voor het feit dat er zo weinig Franstalige getuigenissen zijn. In het rapport staan 124 "zware getuigenissen" uitgeschreven. Vooral jongetjes blijken bij de slachtoffers te zijn. "Jongens lopen een hoog risico in deze pastorale context. Ze worden reeds vanaf jonge leeftijd misbruikt: we hebben al gegevens van jongens die 2 jaar zijn op het moment van de feiten." Toch waren er ook een honderdtal getuigenissen van vrouwelijke slachtoffers. Opvallend is dat zij hun hele jeugd evenveel risico lopen, terwijl de meeste mannelijke slachtoffers voor het eerst misbruikt zijn tussen 10 en 14 jaar. In de helft van de getuigenissen bleek de dader al overleden toen het slachtoffer zijn getuigenis aan de commissie vertelde. "Dat wil zeggen dat heel wat slachtoffers een duidelijke verwachting hadden van de Kerk en zich niet lieten tegenhouden door de dood van de dader. "Veel mensen horen en lezen lof over de dader die hen heeft misbruikt en ze zouden toch nog een correctie willen van deze historische leugen." Minstens 13 mensen beroofden zichzelf van het leven, als gevolg van seksueel misbruik in hun jeugd. Zes anderen ondernamen een zelfmoordpoging. De commissie vernam die verhalen vooral van de familie van het slachtoffer. Een van de 475 dossiers ging over iemand die nog geen 28 jaar geworden was -binnen de verjaringstermijn-, dat dossier werd dan ook meteen aan het gerecht doorgegeven. Er was ook een dossier van een slachtoffer dat ouder was dan 90 jaar. Maar het gros van de getuigenissen komt van slachtoffers tussen 40 en 70 jaar. Het verdict van Adriaenssens is hard: "Uit het rapport blijkt dat er in elke school, in elk internaat ooit wel misbruik is gepleegd." Volgens Adriaenssens stootten vele slachtoffers jarenlang op onbegrip en vonden ze geen steun in hun omgeving. "Er was de angst van nabijheid van de dader. Zij wisten dat de dader machtig was en dat zij niet geloofd zouden worden." In hun thuisomgeving werd inderdaad vaak afwijzend gereageerd. "Vele slachtoffers hebben hun ouders erg gemist als kind, dat ze ingelicht waren over het misbruik en heel vaak kozen voor de bescherming van de dader." Het gedrag van ex-bisschop Vangheluwe en kardinaal Danneels is dan ook niet uitzonderlijk, zegt Adriaenssens. "De kern van zo’n gedrag is bij ieder van ons aanwezig. Dit is ook gedrag dat slachtoffers ontmoet hebben bij hun ouders en beste vrienden. Zwijgen is een probleem van de samenleving." "Maar afgesproken vormen van stilzwijgen heeft de commissie niet gevonden", klinkt het. Er is dus geen complot, geen systematische vorm van stilzwijgen over het misbruik in de Kerk. "Niemand heeft ons ook gevraagd om dit rapport niet naar buiten te brengen." De commissie verontschuldigde zich ook uitgebreid bij de slachtoffers die hun verhaal aan haar deden voor het feit dat hun getuigenissen in beslag werden genomen door het gerecht. "We hebben onderschat dat het moeilijk te vertrouwen was dat we zelf toezicht hielden op een correcte uitvoering van afspraken met justitie." Adriaenssens hekelde ook de laksheid van het gerecht. Van de 475 dossiers zijn er 60 met hoogdringendheid behandeld en liggen er al 15 bij het gerecht. Maar daar gebeurt voorlopig niks mee, klinkt het. En Adriaenssens is ook verontwaardigd dat geen enkel slachtoffer sinds de inbeslagnames ook maar iets gehoord heeft van het gerecht. Welke adviezen geeft de commissie? Wat zijn de adviezen voor de samenleving: Probleem van de verjaringstermijn in het strafrecht: vele slachtoffers begonnen hun melding immers met hun teleurstelling over het feit het niet meer mogelijk was aangifte te doen bij justitie. Daarnaast is er het probleem van niet juist te weten waar aangifte te doen, noch wat de kostprijs ervan is. Ook in andere religies en op andere plaatsen in de samenleving komt seksueel misbruik voor, zoals in de hulpverlening of het leger. Waar moeten deze mensen terecht? "Misschien is er een vertrouwenscentrum voor volwassenen nodig." Er is altijd een risico in beroepen die met minderjarigen werken, dus de overheid moet voldoende investeren in preventie en vorming. Enkele adviezen voor de Kerk: Niet langer gebruik maken van de term "commissie", want dat roept associaties op met onderzoek- of parlementaire commissies. De commissie adviseert te spreken van "centrum voor erkenning, heling, herstel of verzoening". Contact met andere landen betreffende deze problematiek in stand houden en uitbreiden. Er waren ook heel wat mensen die melding deden van emotioneel en fysiek geweld, vaker van zusters dan van paters. Er zou dan misschien ook beter een commissie komen die klachten van geweld behandelt en niet alleen seksueel misbruik. Er moet werk gemaakt worden van de behandeling van de daders Er moet aandacht zijn voor de partners van slachtoffers Solidariteitsfonds voor de slachtoffers: daders kunnen financieel bijdragen aan de therapeutische hulp voor de slachtoffers De adviezen maakte de commissie gisteren over aan de bisschoppen.
Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution.